zondag 5 oktober 2014

4-10-2014: Self-Transcendence 6 Uursloop, A'damse Bos


Het voordeel van een slechte 24 uur, waar je je niet hebt kunnen uitputten, is dat je er ook niet moe van wordt. Dacht ik. 
Ik was eigenlijk niet van plan geweest om deze 6 uur te gaan lopen maar nu kan het makkelijk. Dacht ik. 
Na zo'n 24 uur lijkt een 6 uur maar heel weinig, het is slechts een kwart 24 uur. Voor je het weet moet je alweer stoppen. Dacht ik ook nog heel optimistisch toen ik aan de start stond van de 6 uur van het Sri Chinmoy Marathon Team (SCMT).

woensdag 1 oktober 2014

20/21-9-2014: 24 Stundenlauf Aare-Insel, Brugg (SUI)


The day after:
‘Weet je waar ik spierpijn heb?’
‘In je kont…..van al dat zitten?’

Coach Jos vindt het zelf nogal grappig maar ik kan er niet om lachen. Niet omdat ik het niet grappig vind maar omdat lachen me pijn doet vanwege de spierpijn in mijn ribbenkast. Daar zit nl. mijn spierpijn. Ik heb bijna 24 uur als een vis op het droge lopen happen naar zuurstof. Je weet wel, van die heerlijke zuurstof die je inademt via je longen en die je lichaam helpt om je voort te bewegen. Van die zuurstof die je normaal gesproken zonder na te hoeven denken inademt. Dat element dat zich voor 20% in de lucht bevindt maar dat in Brugg voor mij niet te behappen was. Als een vis op het droge probeerde ik het binnen te krijgen maar het lukte me niet.