'Waar wachten we nou op?', vraagt Henk aan me als we in het donker ergens in the middle of nowhere bij een landingsbaan staan.
Het is 6 uur in de morgen en ik sta met Henk aan de start van de Duitse Kampioenschappen 100 km. Niet dat wij aan die kampioenschappen meedoen maar wel aan de open wedstrijd.
Om kwart voor 2 sprong ik al fris en fruitig uit mijn bed (als ik niet 3x door Jos was gewekt had ik er nu nog in gelegen..) en zijn we naar Rheine gereden. Gelukkig wilde Jos zich weer opofferen om als chauffeur te fungeren. Om kwart voor 5 stonden we aan de poort van de kazerne en moesten we onze paspoorten laten zien. Als ze dat met alle 181 deelnemers aan de 100 km en ook nog eens met de 420 deelnemers aan de 6 uur willen gaan doen zullen ze zich wel vermaken vandaag.
Om kwart voor 2 sprong ik al fris en fruitig uit mijn bed (als ik niet 3x door Jos was gewekt had ik er nu nog in gelegen..) en zijn we naar Rheine gereden. Gelukkig wilde Jos zich weer opofferen om als chauffeur te fungeren. Om kwart voor 5 stonden we aan de poort van de kazerne en moesten we onze paspoorten laten zien. Als ze dat met alle 181 deelnemers aan de 100 km en ook nog eens met de 420 deelnemers aan de 6 uur willen gaan doen zullen ze zich wel vermaken vandaag.
