Pagina's

zondag 1 december 2019

30-11-2019: 3BruggenUltra (50EM),

Foto: 3BruggenUltra

Vlak na de HUT voelde ik me een wrak en dat gevoel heeft wel even geduurd. Mijn knieblessure duurde lang maar ik kon er gelukkig wel mee lopen. Het koppie was ook moe, ik had helemaal geen zin om te presteren. De geplande 100 km van Winschoten had ik tijdens de HUT al uit mijn hoofd gezet, daar gaan lopen zou geen enkele zin hebben en ik zou mezelf er zeker geen plezier mee doen. Een beetje rondhobbelen vond ik wel zo prettig. Niet presteren, geen wedstrijden, alleen wat marathonnetjes voor de lol. Vooral geen ultra's.

Een lijstje van de marathons die ik liep:
31-08-2019: Run Forest Run Hondsrugtrail (43KM), Odoorn, 5.18.04
14-09-2019: One en Only Bona Rock Around Splotsz Run, Roelofarendsveen, 3.57.17
02-10-2019: LangeloĆ«rduinen marathon, Norg, 3.56.04
13-10-2019: Marathon Eindhoven, 4.44.56 (pacer 4.45)
20-10-2019: Amsterdam Marathon, 4.39.35 (pacer 4.40)
27-10-2019: Van Oers Marathon Brabant, Etten-Leur, 3.45.11 (nieuw V55 PR)

En hier tussendoor, op 29-9, vierde ik het feit dat ik inmiddels al 2 jaar achter elkaar elke dag aan het lopen ben. Elke dag minimaal een mijl. Dus ook de dag na de Ultrabalaton! Dat was wel even een uitdaging maar uiteindelijk viel het reuze mee. Wat 2 jaar geleden begon als een stok achter de deur om de winter door te komen is nu een routine geworden, een routine die ik nog lang vol hoop te houden.

Echt heel veel zin om een ultra te lopen had ik nog steeds niet, tot ik een berichtje van Bastiaan Winkelaar kreeg. Een berichtje die mijn plannen voor dit jaar zou veranderen.
Een berichtje waarin stond dat mijn startnummer voor de 3BruggenUltra klaar lag. Verhip, dat was ik bijna vergeten! Bastiaan had me het 2,5 jaar geleden beloofd, toen ik schreef dat ik geen 24 uurslopen meer zou gaan doen. Ik moest even zoeken maar heb het weer gevonden, dit was toen zijn reactie:


Dat startbewijs zou dus dit jaar voor me klaar liggen en Bastiaan kwam keurig zijn belofte na. Nou is zo'n ronde om het Ketelmeer met voornamelijk lange rechte wegen niet echt mijn favoriet maar dit aanbod sla ik natuurlijk niet af. En als ik er dan toch ben kies ik ook natuurlijk voor de langste afstand, de 50EM ofwel 80 km.
Een rondje om een meer liep ik al eerder dit jaar. Dat meer (het Balatonmeer) was veel groter dan het Ketelmeer dus dit zal ook wel lukken. Het is maar 50 EM houd ik mezelf voor, dat klinkt ook nog eens stukken beter dan 80 km.

De start is om 7 uur dus vroeg uit de veren en een hoofdlamp mee voor het eerste uur. Het is nog best frisjes en al snel merk ik dat het af en toe ook glibberig is. Voorzichtig aan dus!
De hoofdlamp heb ik slechts 6 km nodig, daarna komt de zon al op en kan ik genieten van een prachtig natuurgebied. De opkomende zon geeft de bomen en het riet een schitterende oranje-rode kleur en ik hoor dat de ganzen ook weer wakker zijn geworden. Wat een voorrecht om hier te mogen lopen!
Helaas voor mij vinden mijn longen de koude lucht iets minder, ik merk al snel dat dit geen goede race voor me gaat worden. Toch probeer ik het tempo wat ik nu loop (ongeveer 10,3 km/uur) zo lang mogelijk vol te houden. Wat sanitaire pauzes zorgen ervoor dat dat gemiddelde na 40 km al is gezakt tot 10 km/uur. Jammer dan, niks aan te doen.

Na een lusje van 15 km lopen we dezelfde route als de 65 km lopers, die starten om 9 uur. Jos geeft  me drinken aan op het 15 km punt. Er staat ook een kleine verzorgingspost met water, banaan en winegums. Daar neem ik ook wat van.
Eerst lopen we nu een stuk door Kampen voor we na 22 km lopen bij het Vossemeer komen. Dat gaat dan weer over in het Ketelmeer. Wat een prachtig gebied! En ja, het fietspad langs het Ketelmeer is lang en recht en er komt geen eind aan. Heel in de verte kan ik de Ketelbrug al zien liggen maar daar kijk ik zo min mogelijk naar. We hebben ontzettend veel geluk met het weer, alles ziet er zo mooi uit! Heel anders dan het grijze water wat ik vaak zie als ik met de auto over de Ketelbrug rijd. Nu zie ik alleen maar mooie natuur en geniet volop.
Soms doe ik mijn buff voor mijn mond en neus om de koude lucht wat op te warmen voor mijn tere longetjes maar ik voel dat het lopen steeds minder soepel gaat.
De Ketelbrug, na 45 km lopen, is even een lastig ding maar ik kan er vrij gemakkelijk tegenop dribbelen. Daarna naar beneden naar de verzorgingspost op 47 km en dan ineens is het warm. Hier heb ik de wind in de rug en hoewel die wind nauwelijks waait voel ik het verschil wel flink. Niet dat het lopen nu beter gaat maar ik moet wel mijn oorwarmer af doen, de buff haal ik van mijn nek en de mouwen kunnen worden opgestroopt.
Na 12 km rechtdoor over de dijk is er weer wat afwisseling in de vorm van de Ramspolbrug. Een lange trap omhoog en dan aan de andere kant een lusje naar beneden en dan over het Kampereiland richting Kampen. Daar lopen we een lusje over een brug, aan de ene kant richting Kampen, onder de brug door en dan er weer over naar de kant waar we vandaan kwamen. Een mevrouw met een rollator loopt net voor me op de brug en ik wandel netjes achter haar aan, het pad is te smal om haar in te halen en ik ben bang dat ze zich rot zal schrikken als ik er voorbij stuif. Nou moet je het woord 'stuif' met een flinke korrel zout nemen want stuiven doe ik al lang niet meer. Eerlijk gezegd ben ik wel blij met mijn wandelpauze
Na de 75 km loop ik onder de Molenbrug door, daar moet ik straks overheen en dan is het nog een klein  stukje tot de finish. Maar wat een enorm lange lus moet ik lopen om de brug over te komen, die lus is ongeveer 2,5 km. Die lange trap van de Ramspolbrug was zo gek nog niet, ik had het helemaal niet erg gevonden om die 2,5 km-lus over te slaan en een trap op te lopen. Ik maak er een uitdaging voor mezelf van om niet te gaan wandelen als ik naar boven loop. Kom op Lange, je loopt in Almere ook zo vaak over bruggen dus hier kun je het ook! Dat je in Almere niet 77 km vooraf loopt is een klein detail.
Wanneer ik boven ben geef ik mezelf een schouderklopje, goed gedaan meid! Nog een klein stukje naar beneden en dan richting finish.
Die finish is in de sporthal dus je staat gelijk warm, handig! Op mijn Garmin staat dan een prachtige cijferreeks: 79,79 km gelopen in 8.18.18.
Ik ben tweede vrouw geworden maar dat was niet echt moeilijk want er deden maar twee vrouwen mee.

Dank je wel Bastiaan, voor het startbewijs. Samen met Erik heb je me een heerlijke dag bezorgd, ik heb echt genoten van de route die me zeer verrast heeft.
'Helaas' moet ik ook toegeven aan Bastiaan dat ik zijn keuze voor 2019 voor het startbewijs extra waardeer, als hij 2020 had gezegd had hij het in zijn zak kunnen houden. Ik zeg  verder niks......

3 opmerkingen:

  1. Wat een eind. Het is daar wel mooi maar op een gegeven moment wordt het erg eentonig. Wat leuk die deal met dat startbewijs. Fijn dat dat het weer zo goed gaat dat je aan andere afstanden gaat denken.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Leuk dat ik ook eens op je blog kan reageren! Goede prestatie. Groet, je grote B

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.