21-7 t.m. 3-8-2019: Holland Ultra Tour (HUT)

Van 21 juli tot en met 3 augustus doe ik mee aan de Holland Ultra Tour (HUT), een etappeloop door eigen land. In 14 dagen lopen we bijna 900 km. De afstanden per dag liggen tussen 45 tot 78 km, gemiddeld zo'n 64 km/dag. Alle informatie over deze etappeloop kun je op de site van de HUT lezen. Zoals altijd zal ik weer proberen om dagelijks een verslagje te plaatsen.

20-7: Ontvangst op de camping in Amsterdam.

De meeste deelnemers ken ik al van andere etappelopen. We zijn met 20 lopers waarvan 6 vrouwen. Het is een internationaal gezelschap en omdat de meesten Engels kunnen spreken en verstaan zal dat de voertaal van de komende weken worden. Iedereen krijgt een roadbook, een shirt, een drinkbeker, een schriftje met pen en €30,00 zakgeld. Dat zakgeld is voornamelijk om de veerponten onderweg te betalen maar je mag er natuurlijk ook iets lekkers voor kopen (en dan dus naar de overkant zwemmen). Ik vind het nu al leuk!
(De foto is gemaakt door Björn Paree).

21-7: Amsterdam – Leiden, 64 km
Eindelijk zijn we dan vertrokken! De eerste 16 km lopen we gezamenlijk door Amsterdam. Met de nodige rustmomenten omdat Björn foto's van ons maakt. Na die 16 km gaan we voor  onszelf verder. Wilma loopt sommige stukken met mij mee. Helaas is ze het stuk tussen 35 en 55 km voor mij niet bij te houden, dat stuk is langs de Kaag met alles wind tegen. Na 45 km wissel ik het lopen met wandelen af want het is warm en ik wil mijn krachten niet verspillen, hierna mag ik nl. nog 13 dagen lopen.

Bij de laatste verzorgingspost staat Wilma weer op me te wachten en samen met haar en Nitish, die hier gelijk met ons vertrekt, loop ik mee naar de finish.

Bij de finish wacht ons een biertje en zoveel pannenkoeken als we willen. En vanavond krijgen we om half 7 ook nog avondeten, ik mag wel uitkijken dat ik niet dik word.
Vandaag: 63,7 km in 7.46.16

22-7: Leiden – Barendrecht, 67 km
Precies waar ik al bang voor was: ik ben verkouden. Al dagen lang zat het eraan te komen met keelpijn en lichte snotterigheid. Vandaag moet ik het dus extra rustig aan doen en dan maar hopen dat het allemaal snel over is.

Vandaag zijn we in drie groepen gestart: om 6.30 uur, 7.00 uur en 7.30 uur. Ik zat in de middelste groep.

De etappe is een ingewikkelde met de steden Leiden, Scheveningen, Den Haag, Delft, Rotterdam en Barendrecht. Niet echt mijn favoriete bezigheid, dat lopen door steden maar het hoort er nou eenmaal bij.

Samen met Nitish begin ik de tocht door Leiden. Die naam is goed gekozen want al na 5km lig ik op straat. Ik heb geen idee hoe dat gekomen is, zo loop je te babbelen en zo lig je plat. Als ik opsta zie ik het bloed van mijn kin afdruipen en op straat ligt als snel een plasje bloed. Deppen met tissues helpt nauwelijks. De hele 7.00 uur startgroep staat er bij en probeert te helpen. Iemand belt aan bij een huis en gelukkig zijn ze daar al wakker. Ik bedank de groep en zeg dat ze door moeten lopen, ze kunnen niets voor me doen. Bij de vriendelijke meneer en mevrouw wordt ik schoon geboend, opgelapt en ik krijg een pleister op mijn kin. Mijn knie is dik en doet het meeste pijn maar de kin blijft de hele tijd nadruppelen (nu nog steeds). Heel voorzichtig ga ik weer dribbelen maar wissel het af met wandelen gedurende de hele dag. En steeds moet ik mijn knie wat losmasseren en kin deppen, de pleister is inmiddels doorweekt.
Na 23 km komt Henrik voorbij en vraagt hoe het is. Een paar km laten komt hij weer voorbij met een groot pak ontsmettingsdoekjes, speciaal voor mij gekocht. Maarten regelt pleisters bij zijn collega's want daar komt de route langs.

De route vind ik vandaag niet veel aan, het is continu zoeken en wachten voor het drukke verkeer.

Als ik na 68,1 km in 9.16.55  eindelijk bij de finish ben zie ik tot mijn verrassing dat er nog helemaal niet zo veel mensen binnen zijn. Ik heb het nog niet eens slecht gedaan en dat na deze ontzettende rotdag, toch nog iets positiefs.
Totaal 131,8 km.

23-7: Barendrecht – Zuid Nederhemert, 67 km
Slecht slapen, een zere dikke knie, snotverkouden, keelpijn, longen vol slijm en 66 km in de brandende zon. Dat is een samenvatting van mijn dag. Geen goede combinatie kan ik je vertellen. Vanmorgen twijfelde ik al of het verstandig zou zijn om te starten, nu twijfel ik bijna niet meer. Alleen een goede nachtrust kan me van gedachten doen veranderen. Over de 66,7 km deed ik 10.19.47 en dat is inclusief 23 minuten veerponttijd. Nu douchen en plat. Lieve Wilma komt me straks wat te eten brengen. Duim voor me!
Totaal 198,5 km



24-7: Zuid Nederhemert – Ede,  66 km
Slechte wifi. Morgen verslag. Wel gefinisht.
66,5 km in 9.27.11.
Totaal 265 km

Gisteren was er nauwelijks wifi dus nu dan nog mijn verslag.

Iedereen heel erg bedankt voor het duimen! Het heeft geholpen maar tjonge, wat heb ik in de rats gezeten. Ik ben niet iemand die snel uitstapt, dat is nl. het makkelijkst om te doen. Doorgaan is moeilijk maar dan weet je zeker dat je het hebt geprobeerd en hoef je achteraf niet spijtig te denken 'had ik maar...'. Bovendien had ik tegen Maarten gezegd om geen overhaaste beslissing te nemen en het nog een dag te proberen, dan kun je altijd nog uitstappen als het niet gaat. Maarten had het gisteren ook ontzettend zwaar, ik ben niet de enige. Voor hem werkte het vandaag helaas niet, voor mij wel. Bovendien kwam daar de app van Jos, hij maakte zich bezorgd en was van plan om 's avonds langs te komen. Daar was ik zo blij mee en het was een extra stimulans om te starten.

Na een paar manke km's begon de knie weer wat mee te werken. De pijn bleef maar ik kon hem wel redelijk buigen. De verkoudheid komt wat los, wat resulteerde in een snotspoor over het gehele parcours. Je kunt het maar beter kwijt zijn.

Tot 30 km ging het allemaal behoorlijk acceptabel maar daarna begon de neerwaartse spiraal. Hoe warmer het werd, hoe meer mijn tempo daalde. Na 53 km kwam Henrik voorbij, hij was een uur later gestart. Die man is zo sterk! Hij had vandaag een grote slag kunnen slaan in het klassement maar daar maalt hij niet om. I.p.v. door te lopen in zijn eigen tempo bleef hij bij mij tot de finish en toen er een supermarkt naast het parcours was ging hij daar nog snel even wat cola voor me kopen. Wat een schat!

Iedereen is hier overigens een schat, ze zijn zo lief voor me geweest toen ik viel en toen het gisteren zo slecht met me ging. En ook vandaag bleven ze dat doen.

Ook voor de anderen die problemen hebben wordt gezorgd, echt super!

Toen ik op de veerpont stapte werd ik geïnterviewd door een journalist van de Gelderlander, je kunt het hier lezen.


25-7: Ede – Deventer, 63 km

Met de knie, keel en verkoudheid gaat het elke dag een stukje beter. Het weer is ook prachtig. Maar niet om in te lopen. En zeker niet als je 63 km moet lopen waarvan de laatste 20 km vol in de zon. Op het heetst van de dag! Ik denk dat de temperatuur daar de 40 graden wel bereikt heeft, voor de gevoelstemperatuur mag je daar nog wel 5 graden bij optellen. De laatste 10 km kom ik dan ook echt niet meer vooruit. Pas na 9.30.17 had ik de 64,1 km afgelegd.

Totaal 329,1 km gelopen.

26-7: Deventer – Steenwijk, 78 km
Vandaag zal er helemaal geen schaduw zijn, zo werd ons gisteren verteld. We mogen na 58 km stoppen en worden dan met de auto naar de camping gebracht. Doorlopen mag ook maar de tijd voor het klassement stopt bij 58 km. Ik ben natuurlijk ook gestopt bij 58 km maar de klassementlopers wilden de complete route lopen. Een paar tenminste en er is druk gediscussieerd wat ze zouden doen. De snelle startgroep heeft besloten dat ze allen de 78 km zouden lopen, één van hun is toch na 58 km gestopt met een blessure.

Helaas had ik weer eens een totale offday vandaag. De afgelopen nacht heb ik de hele tijd liggen hoesten en nauwelijks geslapen. Mijn longen zitten nog vol slijm en bij het lopen heb ik daar vandaag veel last van gehad. De zoveelste dag met veel te hoge temperaturen zijn ook niet goed voor mijn snelheid dus ook vandaag werd weer een lange dag.
Maar het was zeker niet allemaal kommer en kwel. Zo was de route prachtig hoewel ik voorlopig geen dijken meer hoef te zien. En ook waren daar mijn twee helden van de dag: Björn die foto's kwam nemen van de lopers (de mooie foto bij dit stukje is door hem genomen) en daarna was daar ook ineens Anne. Beiden hebben een stuk met mee meegefietst en gaven me daarmee juist het beetje afleiding wat ik nodig had.

Na 58 km in was daar gelukkig de verlossende finish in 8.34.28 en werd ik met de auto naar ons overnachtingsadres gebracht, de atletiekbaan van Start 78.

In totaal heb ik nu 387,1 km gelopen.

27-7: Steenwijk – Groningen, 65 km

Wat een mooie dag. Het mooiste parcours tot nu toe, een temperatuur die 5-10 graden koeler was dan voorgaande dagen, veel meer schaduw, slechts 1 blaar in plaats van de dagelijkse 3 blaren en slechts 1 flinke hoestbui die een heleboel slijm mijn longen uitwerkte. Na die hoestbui begon ik ook nog eens lekkerder te lopen.
Behalve dan over die keiharde lastige klinkers, km's lang. En tegen de wind in vond ik ook wel zwaar. De eerste helft ging ook niet echt soepel. Maar die dingen vergeet ik gewoon.

Wat ik niet vergeet is dat ik een paar honderd meter voor de finish Sjoerd Slaaf en Ronald Kwint tegen kwam. Na een korte babbel gingen we onze eigen weg maar even later kwamen ze de camping oplopen en konden we samen nog een biertje drinken. Ik geloof dat deze dag de ommekeer van mijn HUT gaat worden, dat kan niet anders. Morgen beginnen we aan de tweede week en dat gaat mijn week worden!

Ik liep vandaag 65,6 in 9.14.29. In totaal hebben we nu 452,7 km gelopen.
De foto is gemaakt door Tobias Lundgren die vandaag één etappe mee liep.
Onderaan deze blog heb ik een link naar een mooi filmpje van de HUT gezet.

28-7: Groningen – Lauwersoog, 59 km
De tweede helft van de HUT begon vandaag met een ontmoeting met Albert. Helaas was hij niet in de gelegenheid om mee te lopen.

Er zit nog steeds veel slijm in mijn neus en longen dus ook vandaag heb ik niet echt snel door kunnen lopen. Maar wel een klein stukje sneller dan gisteren. Na ongeveer 20 km komt een wielrenner me voorbij gereden, de man stopt 100 meter voor me en begint me te fotograferen. Pas als ik goed kijk herken ik hem: het is Dik Jagersma. Hij fietst een stukje met me mee zodat we wat kunnen babbelen. Wat leuk dat er mensen zijn die de moeite nemen om de lopers van de HUT te ontmoeten.

Van het parcours kan ik vandaag echt genieten. Pas na 6 uur lopen begin ik naar de finish te verlangen, het is nu weer te warm om nog ontspannen te kunnen lopen.

Na 59,5 km in 8.08.57 kom ik op de camping aan en kan ik aan het bier en appeltaart.

In totaal heb ik nu 512,2 km gelopen.

29-7: Lauwersoog – Loenga, 69 km
Een behoorlijk goede dag. De temperatuur is gedaald tot ongeveer 25 graden en mijn verkoudheid gaat nu elke dag beter. De knie blijft pijnlijk maar daar kan ik mee lopen.

Eerlijk gezegd vind ik de route van vandaag wel wat saai. Rechttoe en rechtaan. Vaak wel langs het water maar veel afwisseling kan ik niet ontdekken.

In Burdaard (plm. 35 km) komt Jean Louis me al voorbij, hij is een uur later dan mij gestart. Vlak voordat hij de brug over wil lopen gaat deze open. Samen moeten we wachten en kunnen zo ook heerlijk mopperen. Er komt echt geen eind aan de stroom boten die voorbij komen. Pas na 9 minuten kunnen we verder, volgens Jean Louis had hij in die tijd 1,5 km kunnen lopen.

Voor Leeuwarden staat daar weer Anne en zij fietst met me mee dwars door de stad. Daarna keert ze om en gaat andere lopers helpen.
Op de verzorgingspost van 51 km gaat Roldano me voorbij, ook hij is van de snelle startgroep. Het beste is er bij hem af en ik kan hem constant in de gaten houden want het gat tussen ons wordt niet groter. Dat is een grote motivatie voor me maar geen reden om te versnellen want daar zou ik morgen last van gaan krijgen.

Over de 69,1 km van vandaag deed ik 9.17.18.
In totaal heb ik nu 581,3 km gelopen.

In de krant weer een stuk over de HUT, dat kun je hier lezen.

30-7: Loenga – Kornwerderzand + Den Oever – Van Ewijckssluis, 65 km
Mijn sympathieke vriend Henrik is vandaag niet gestart, gisteren is hij na 51 km uitgestapt met een blessure. Dit is zo ontzettend balen! Er zijn nu nog maar 11 deelnemers in de race.

Vandaag ging de tocht verder door Friesland. Het was iets minder saai dan gisteren maar de lange rechte wegen kunnen mij echt niet bekoren. De dorpjes waar we door liepen vond ik dan wel weer leuk. Alleen zo jammer dat iemand ooit bedacht heeft dat het misschien wel een goed idee zou zijn om in de dorpen van die keiharde, schots en scheef gelegde klinkers te leggen. Vrijwel alle klinkerwegen heb ik vandaag gewandeld omdat ze zeer pijnlijk zijn voor mijn spieren en mijn toch al gammele knietje.

Ik had ook weer het geluk van een open brug, wat een bofkont ben ik toch!
Anne was er vandaag ook weer bij en zij heeft met verschillende deelnemers meegefietst. In Kornwerderzand hebben we afscheid genomen en moest zij nog helemaal naar Leeuwarden terug fietsen.

Na 52 km was de eerste finish van vandaag. Hierna werden we met de auto naar de overkant van de afsluitdijk gereden en daar was de tweede start in Den Oever voor nog 14 km. Met tegenwind. Pfff.

In totaal liep ik vandaag 66 km in 8.47.51 maar ik ben 50 minuten langer onderweg geweest door de gedwongen pauze. Dat is jammer want die tijd gaat allemaal van je rust af en die kan ik goed gebruiken.

De teller staat nu op 647,3 km

Na de douche kon ik terecht bij de masseur en die heeft mijn bovenbenen onderhanden genomen met speciale aandacht voor de spieren rondom mijn lastige knie. Die kan ik nu weer een stukje beter buigen. Morgen vlieg ik!

31-7: Van Ewijcksluis – Van Ewijcksluis, 59 km
Vanmorgen kon ik uitslapen want we hadden een gezamenlijke start om 6.30 uur. Min of meer als groep (de langzamere lopers waren eerder vertrokken) zijn we naar de boot gelopen en om 8.30 uur werden we overgezet naar Texel. Vanaf daar was het ieder voor zich. Op Texel mochten we een rondje van 32 km lopen waarna we met de boot weer naar het vaste land gingen en nog 14 km naar de camping liepen.

Het werd dus een lange dag met 2x een bootovertocht. Gelukkig was de finish weer bij dezelfde camping als waar we vertrokken waren dus vanmorgen hoefden we onze spullen niet in te pakken en na de finish hoefden we onze slaapplaats niet opnieuw in te richten.

Op Texel is er in de eerste 10 km af en toe een bui. Het waait behoorlijk maar het is allemaal nog wel te doen. Totdat het echt begint te hozen! De wind trekt ook flink aan en af en toe is er een onweersklap te horen. Niet echt fijn als je in een open vlakte loopt. Wilma loopt sommige stukken met mij mee. Soms snijdt ze een stukje af, wat zou ik dat ook graag willen doen! Op de dijk kom ik bijna niet tegen de wind in en de regen blijft maar stromen!

De laatste 5 km is daar weer Wilma en daarvoor zie ik Hiroko lopen. Op mijn horloge zie ik dat ik de boot net wel of net niet kan halen. Het gaat kielekiele worden maar sneller dan wat ik nu loop kan ik niet. In de haven staat een verzorgingspost en daar ligt ook een droog shirt van me. Wilma rukt de krat uit de auto en ik graaf erin op zoek naar dat shirt. Zodra ik het heb sprinten we verder, de trap naar de boot op. En dan gaat het hek dicht. Neeeeee! Net de boot gemist! Hiroko was net op tijd, een gelukje voor haar maar voor mij zit er niets anders op dan een half uur wachten op de volgende boot. In mijn zeiknatte kleren, bibberend van de kou. Na dat halve uur gaan Wilma en ik op de boot naar de wc en gaan we onder het handendroogapparaat opwarmen. Heerlijk, zo'n warme luchtstroom over je rug!
Na de boottocht moeten we nog 14 km teruglopen naar de camping, gelukkig een droge loop met wat minder wind.

Ik liep 58,2 km in 7.29. In totaal heb ik nu 705,5 km gelopen.

1-8: Van Ewijcksluis –  Berkhout, 61 km
Wind! En regenbuien maar in vergelijking met wat we gisteren hadden stelden die niet zo veel voor. Van de wind had ik wel veel last, op sommige stukken kwam ik er bijna niet tegenin.

Het parcours van vandaag vind ik niet echt bijzonder. Kolhorn is leuk en Medemblik ook maar voor de rest is dit deel van Nederland niet mijn favoriete.

Van de mannen die een uur later zijn gestart komt eerst Jean Louis voorbij. Daarna een hele tijd niemand maar in Medemblik komt eerst Alex en vlak daarna Nitish voorbij. Nu is het wachten nog op Roldano en dan zijn die kleine afleidingen ook weer voorbij. Maar Roldano komt niet. Wel Denis op de step en die vertelt me dat ik sterk loop. Hmmm, daar denk ik zelf wat anders over. Toch loop ik blijkbaar sterk genoeg om Roldano voor te blijven want vandaag haalt hij me voor het eerst niet in.

Ik liep de 62,6 km van vandaag in 8.18.24. In totaal heb ik nu 768,1 km gelopen.

2-8:  Berkhout – Santpoort Noord, 63 km
Weer de wind. Tegen natuurlijk!
Weer de regen.
Weer lange saaie wegen. Tot de Zaanse schans, daarna werd het beter.

Weer Wilma die stukken meeliep en me opvrolijkte.
Weer drie pontjes. Twee daarvan waren met zelfbediening dus we hebben vandaag een totale workout gehad.
Weer die lastige longen.
Weer die lastige darmen.
Weer die zere rot knie.
Weer twee blaren.
Weer een hele zware dag.
Maar toch ook weer een finish. Dat dan weer wel.
En bij de finish kwamen de tranen.
Het wordt tijd dat ik weer naar huis mag.
Morgen weer!

De 63 km van vandaag liep ik in 8.41.27 incl. 24 minuten ponttijd.
In totaal liep ik 831,1 km

3-8: Santpoort Noord – Amsterdam, 45 km
In het kort: vandaag de afsluitende marathon in 5.16.31. In totaal hebben we 873,3 km gelopen.

De HUT is voorbij en ondanks al mijn malaise ben ik als eerste vrouw geëindigd.

Morgen schrijf ik nog een kort verslagje, nu eerst het eindfeest en dan naar huis.

De laatste etappe.
De starttijden zijn voor iedereen zo bepaald dat we tussen 12 en 1 uur zouden finishen. De finish was in het Olympisch stadion van Amsterdam en die was om die tijd voor ons gehuurd. Ik mocht dus een uurtje uitslapen want ik hoefde pas om 7 uur te starten. Maar natuurlijk was ik toch vroeg wakker. Om 7 uur vertrekken we dan. Maarten is er ook weer om deze etappe mee te lopen en hij blijft bij me, ook Katie loopt de hele afstand bij ons in de buurt. Het doet me goed dat ze bij me zijn, het lopen gaat me vandaag redelijk af maar mentaal kan ik wel een steuntje gebruiken. Ook Björn is er weer bij op de fiets en maakt foto's. Tot Nitísh voorbij komt, hij is een uur later gestart en gaat deze etappe winnen. Daar ben ik zo blij om! Wanneer Nitísh voorbij is gaat Björn met hem meefietsen want hij moet op tijd in het stadion aanwezig zijn voor de foto's.
Maarten blijft maar tegen me praten en grappen maken en volgens mij zeg ik zelfs af en toe wat grappigs terug. Het lopen gaat redelijk maar ik voel me zo moe en wil alleen maar bij die finish zijn, NU!

Bij het stadion aangekomen komt Katie komt naast me lopen, samen lopen we het stadion binnen en mogen daar nog een ronde over de baan. En dat ging hard jonguh! Die laatste meters...zo mooi! En wat ben ik blij dat ik er ben. Ik ben echt totaal op, he-le-maal kapot! Maar ook zo blij dat ik het gehaald heb, dat had ik na dag 2 echt niet meer verwacht.

Deze HUT had ik voor geen goud willen missen, hoe zwaar ik het ook gehad heb. Voor mijn doen heb ik hier echt beneden mijn kunnen gepresteerd maar ik denk dat ik daar wel een goed excuus voor heb. De verkoudheid die nu nog steeds in mijn lijf zit, de knie die me parten speelde maar natuurlijk heeft iedereen wel ergens last van gehad. Dat ik deze HUT heb gewonnen verbaast me eerlijk gezegd wel maar ik ben er trots op en heel blij mee.

Mijn dank gaat uit naar een ieder die me geholpen en gesteund heeft, op welke manier dan ook. Ik noem geen namen want het zijn zoveel mensen dat ik bang ben dat ik iemand zal vergeten.
De organisatie en de vrijwilligers verdienen een grote pluim. Wat een werk hebben ze verzet! Ze waren één van ons, niet zoals bij andere organisaties die boven de lopers staan. Altijd was er een persoonlijk contact, een behulpzaam iemand, een vriendelijk woord. Als je wat nodig had hoefde je het maar te zeggen en het werd geregeld. Geen moeite was ze teveel! Dank jullie wel voor al het werk wat jullie verzet hebben om ons te kunnen laten lopen.

Ik ben deze twee weken 2,5 kg afgevallen en dat lag zeker niet aan het eten! Wat een geweldige catering hadden we, ik heb nog nooit zo lekker gegeten bij een etappeloop als bij deze HUT. Daar lag het echt niet aan maar het probleem was dat ik niet goed kon eten na zo'n inspanning en zeker niet bij de warmte in de eerste week.

Nu ik thuis ben en niets meer hoef voel ik me een wrak. Maar dit wrak gaat herstellen en dan zien we elkaar ooit weer terug. Ik mis alle HUT-mensen nu al. Dank aan allen die dit mogelijk hebben gemaakt en alle deelnemers voor de gezelligheid, humor en steun. Tot ooit!

Een leuk filmpje over de HUT kun je hier zien.