dinsdag 14 juli 2015

Tour de France Footrace 2015, week 3



Dag 16, 13-7-'15:  Gréoux-les-Bains > Aubagne, 86,17 km
Over deze dag kan ik kort zijn: hij was veel te lang. Na al 4 dagen achter elkaar dik 70 km met de nodige hoogtemeters gelopen te hebben zit ik niet te wachten op nog een etappe van 87 km. Helemaal niet als het ook weer 36 graden is. En als de helft van de etappe langs drukke wegen gaat waar het verkeer vlak langs je heen raast. De andere helft was prachtig en in goed gezelschap van Jenni en Wilma. Maar als dan mijn voetheffer lastig gaat doen schiet het natuurlijk niet op. Gelukkig wel weer aan de finish gekomen. De komende 5 dagen zijn gelukkig relatief korte etappes dus hopelijk kunnen dan de pijntjes wat wegtrekken. Iedereen loopt trouwens wel enigszins moeilijk dus echt bijzonder is deze klaagzang van mij nou ook weer niet.

We slapen deze nacht in een enorm grote sporthal waar meer mieren rondkrioelen dan op alle voorgaande campings samen waar we geslapen hebben.

Dag 17, 14-7-'15:  Aubagne  > Marseille,  37,954 km (hierna met de trein naar Arles)
Vandaag gelukkig een korte etappe, daar zijn we allen wel aan toe. Na de start hobbel ik in de achterhoede mee. Mijn voet voelt redelijk maar ik doe liever voorzichtig. Voor me zie ik Jenni en daarvoor Wilma en Hiroko. Maar hoe ik ook mijn best doe, ik kan niet bij ze komen. In de verte zijn de zee en Marseille al te zien dus ik heb afleiding genoeg. Pas na 20 km bij de verzorgingspost kom ik bij Jenni te lopen. Ze biedt aan om bij me te blijven en daar ben ik maar wat blij mee. Door het samen lopen kom ik door mijn dip heen. Wonderlijk hoe je de ene dag als (bijna) dood vogeltje finisht en de volgende dag toch weer zo kunt rondfladderen. We halen Wilma en Hiroko in en blijven met z'n vieren samen lopen, wel zo prettig in een grote stad want echt veel pijlen zien we niet. Omdat er parades zijn is het parcours anders dan op onze kaarten en in de GPS staat. Onder leiding van een superfitte Jenni komen we netjes bij het station van Marseille aan waar de finish zou moeten zijn maar er is niemand. Na 20 minuten zoeken vinden we eindelijk Thierry die we dus gewoon voorbij waren gelopen. Hierna is het  wachten op de trein die ons naar Arles zal brengen. Dan nog een dik half uur naar de camping wandelen en daarna kunnen we eindelijk plat.

Dag 18, 15-7-'15:   Arles > Saint-Laurent-d'Aigouze,  47,514 km
We lopen nu in een totaal andere omgeving. Geen heuvels en bos meer maar wijngaarden, abrikozenbomen en langs het kanaal. Wat nog steeds niet veranderd is is de temperatuur, die is nog steeds minimaal 35 graden. Langs het kanaal nog wel hoger. Schaduw is er niet te vinden. De laatste 15 km is het ploeteren, zo heet. Vandaag heb ik  voor de verandering eindelijk eens  nergens last van. Zolang ik mijn patellabandje om de knie doe voel ik die ook niet. Lopen met pijn kost zo veel extra energie, zowel mentaal als fysiek, dus vandaag heb ik energiezuinig gelopen.

Dag 19, 16-7-'15:  Saint-Laurent-d'Aigouze > Villeneuve-lès-Maguelone,  44,17 km
Vandaag lopen we weer verder langs het kanaal. Soms door een dorpje maar meestal over fietspaden tussen het water door. Links de zee maar die zien we nauwelijks door de duinen. De luchtvochtigheid is hoog, na 10 minuten heb ik geen droge draad meer aan mijn lijf. Gelukkig is de route wel prachtig. Helaas voor mij ook met 15 km trailpad. Daar durf ik niet zo goed meer overheen, omdat ik moe ben til ik mijn voeten nog minder op als anders en op dag 4 ben ik al op zo'n pad gevallen. Deze trailpaden loop ik dus zo voorzichtig mogelijk. 

We slapen op een grasveld waar alleen toiletten zijn maar er is een douche gemaakt met een tuinslang en die is heerlijk, beter dan sommige douches op campings waar we geslapen hebben. En de toiletten hebben toiletpapier, ook dat is niet altijd het geval. Perfect dus.


Dag 20, 17-7-'15:   Villeneuve-lès-Maguelone > Vias,  56,698 km
Een slechte dag. Ze horen erbij maar ik houd er niet van. Weer een hoge luchtvochtigheid en daar heb ik vandaag echt last van. De hele dag loop ik te happen naar lucht maar het lukt niet om die heerlijke zuurstof binnen te krijgen. Ook heb ik het 'geluk' dat ik vandaag 2 keer voor een brug mag wachten, kost me in totaal 20 minuten. Mijn eindtijden vind ik niet belangrijk maar omdat ik al zo'n slechte dag heb had ik liever die tijd anders willen gebruiken. Ook vandaag weer trailstukken. De laatste 5 km is zo'n stuk en dat durf ik niet meer te joggen. Door het happen naar lucht loop ik verkrampt en heb nauwelijks controle over mijn benen. Wanneer ik bij de veel te kindvriendelijke camping aankom mag ik daar ook nog een flink stuk overheen lopen. Had voor mij niet gehoeven maar ik ben blij dat ik ook dag 20 tot een goed einde heb gebracht.

Dag 21, 18-7-'15:  Vias > Capestang,  39,549 km
Oké, vandaag eens geen berichtje over hoe geweldig het allemaal is. Gisteren schreef ik al over een te kindvriendelijke camping. Het enige wat ik wil is een plek om te slapen, een wc en een douche. Geen animatieteam dat met een horde lieve kindjes op pad gaat en   ze allemaal tegelijk naar de wc laat gaan, precies op het moment dat ik ook moet.  En een discotheek is heel erg leuk maar wel ietsepietsie aso om dat tot diep in de nacht keihard te doen. Een pretpark naast de deur is natuurlijk geweldig maar was dat vuurwerk nou echt nodig? We zijn notabene midden in een natuurgebied. Dan is daar ook nog de persoon die we in ons Hollandhouse geadopteerd hebben. Ik vind het wel een klein beetje vreemd dat je verkondigt dat de 40 km van vandaag te kort voor je is maar dat je vervolgens wel je wekker om 5 uur laat afgaan terwijl de lopers pas om half 6 kunnen ontbijten en om half 7 vertrekken. Naast deze uit de slaap houdende ergernissen is er ook positief nieuws en dat is dat ik 100 keer lekkerder liep dan gisteren. Jammer dat het weer vrijwel allemaal trail was. Als ik een trail wil lopen schrijf ik me daar wel voor in, hier wil ik een strak geasfalteerd parcours. Gisteren is Yves gevallen en  vandaag gingen Lionel en Chantal onderuit, gelukkig zonder vervelende gevolgen. Met meer dan 1300 km in de benen zijn we allemaal moe en zit een ongeluk in een klein hoekje.

Dag 22, 19-7-'15:  Capestang > Trèbes,  72,516 km
Vandaag is de route makkelijk: loop het dorp uit naar het kanaal en volg dat gedurende 72 km. Sla dan links af en daar is de finish op de camping. Verkeerd lopen kan echt niet. Vallen kan wel want de hele route is trail. Niemand is daar blij mee. Ik doe het dus weer voorzichtig aan, op de goede stukken loop ik flink door en op de slechte stukken wandel ik. Chantal doet min of meer hetzelfde dus lopen we vrijwel de hele dag bij elkaar in de buurt. Praten kunnen we niet met elkaar want zij spreekt alleen Frans. Maar met handen en voeten kom je ook een heel eind. Helaas valt ze vandaag weer maar gelukkig weer zonder schade op te lopen. Ik struikel ook een aantal keren maar blijf op de been. De laatste 12 km is het pad behoorlijk goed dus daar loop ik flink door, haal zelfs 10 km per uur. Dat klinkt als weinig maar met de vermoeidheid in mijn lijf is het een best tempo. Ik kan het dus nog wel.

We zijn over de helft dus eigenlijk weer op de terugweg. 


Dik Jagersma schreef een goed stuk over de Tour: klik.


5 opmerkingen:

  1. Hi Jannet,

    Ik hoop dat je een beetje bijkomt van je 'korte' etappes en dat je steun blijft krijgen van je medelopers etc.

    Keep moving en groetjes,

    Dorothé

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik hoop dat je nu een beetje kan herstellen met de korte etappes .
    Fijn dat jullie vaak samen op kunnen lopen .
    Hebben jullie toch wat steun aan elkaar .
    Lijkt me ook erg gezellig.voor al.met Wilma
    Ga zo Door . Grt Annie

    BeantwoordenVerwijderen
  3. En zie: de pijn verdwijnt! Jammer dat de hitte kennelijk nog even blijft...
    Go, Jannetteke, go.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Respect, wat een enorme afstanden. Ik hoop dat je tussen het afzien door, ook tijd hebt om te genieten. Succes!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Met brokjes wifi volg ik de brokjes van je loopbelefenissen verder. Het stuk over de Footrace geeft wel meer inzicht over hoe je hier tegenaan moet kijken. Ik stuur je brokjes energie om te gebruiken bij de tegenvallers die je ongetwijfeld nog zult tegenkomen en duim dat je kunt blijven voortgaan.

    Keep moving, groetjes, Dorothé

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.