Hoogtepunten heb ik natuurlijk ook gehad, het is niet zo dat
die Tour alleen maar kommer en kwel was want dan was ik er echt wel mee
gestopt.
De letterlijke hoogtepunten waren natuurlijk de bergen.
Frankrijk is niet vlak dus elke etappe bevatte wel
hoogtemeters, op enkele dagen aan zee na. In de tweede week kregen we drie
bergen voor onze kiezen. Eerst op 9 juli de Col de Rousset die iets meer dan
1200 meter hoog is. Niet echt heel hoog maar een draak van een klim en
afdaling. In de eerste 55 km (van de 75 die we die dag liepen) klommen we 2100
meter en daalden we er 1800. Boven was een verzorgingspost waar we nog peentjes
zweetten van de warmte, daarna liepen we door een tunnel en toen je daar uit
kwam werd je bijna omver geblazen door een koude en keiharde wind. Maar wat een
schitterend uitzicht! Dat weten vele Nederlanders want ik schat dat een derde van alle auto's die daar reden van Nederlanders waren.