'Eet je wel genoeg?'
'Neem nog maar een kaasblokje.'
'Niet vergeten te eten!'
'Een extra handje chips mag best hoor.'
'Heb je wel al genoeg bananen gegeten?'
Dropjes, stroopwafel, mueslireep en ontbijtkoek, ik moet
alles eten van Wim Hogentoren want volgens hem mag ik er nog best een
kilootje bij eten. Vandaag ben ik in een goede stemming dus ik luister niet
alleen goed naar hem maar ik volg zijn advies ook nog eens braaf op. En dat mag
best een unicum genoemd worden. Vandaag mag Wim mijn diëtist zijn, ik moet hem
nl. een beetje te vriend houden want volgende maand pacen we samen in
Rotterdam. En we staan toch lang stil bij de verzorgingsposten dus ik eet mijn
tijd maar vol, wat moet je anders in die tijd doen? Er is ook meer dan
genoeg, naast alle bovenstaande lekkernijen is er ook nog water,
limonadesiroop, cola en warme thee te drinken.
De Galgenbergmarathon wordt vandaag voor de tiende keer
georganiseerd en ik loop voor de achtste keer mee. Omdat hij zo leuk is, elk
jaar weer.
Ontvangst met koffie en cake en daarna nog een
extra bakkie en plakkie, er is meer dan genoeg voor de 80 deelnemers die
vandaag meelopen. Om 9 uur start mijn groep, eigenlijk is dit niet mijn groep
want ik was in een snellere groep ingedeeld maar dat leek me niet verstandig en
in deze groep lopen meer bekenden van me mee zoals Gertie, Hannah,
Jacolien, Edwin, Jean-Pierre en 2 Wimmen. Eerst wordt er een rondje om de
parkeerplaats geglibberd (de weg was bevroren en glad) en daarna gaan we het
bos in. En dat is soms ook glibberen want door de regenval van afgelopen tijd
liggen er veel modder- en diepe waterplassen op de route maar dat mag de
pret niet drukken. Een andere route dan vorig jaar maar net zo mooi. Voor mij
altijd weer een feest om in een echt bos te mogen lopen in plaats van de
verzameling takken die ze hier in de polder bos noemen. En
heide! En heuvels met adembenemend mooie vergezichten, om maar eens een
astmatische woordspeling te gebruiken (sorry maar het houdt me nog steeds
bezig). Kwintelooijen, naar beneden en weer omhoog via de trap (pas op, glad!).
Over de Willem III plantage, echt prachtig! We boffen want we zien een kudde
Schotse Hooglanders, herten en een kudde paarden die vlak bij elkaar
lopen. De paarden worden een beetje zenuwachtig en sommige rennen weg, vlak
voor de lopers langs. En natuurlijk vereren we de Eenzame Eik weer met een
bezoekje. Alleen is hij vandaag niet zo eenzaam want er zit een stelletje op
een bankje. Wil je net een beetje romantisch doen en dan komen er zo'n 80
hardlopers langs, wel een beetje sneu.
En na het lopen is er dan natuurlijk weer de traditionele
soep met stokbrood. En een dikke laag roomboter want ik moet nog
wat aankomen, heerlijk zo'n excuus.
Elk jaar weer een mooi loop (en eet) feestje. Hopelijk niet voor het laatst.
BeantwoordenVerwijderenZe proberen je echt vet te mesten geloof ik. Leuk verslag weer.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Dorothé
Ik heb het als lichtgewicht ook lang op die manier geprobeerd. Zonder succes... Er is een andere aanpak mogelijk.
BeantwoordenVerwijderen