24-7 t.m. 28-7-2016: Baltic Run

Op het plaatje lijkt het niet zo ver maar dit stukje is ongeveer 325 km. Gelukkig mogen we er 5 dagen over doen.....

24-7-2016: Berlijn-Hubertusstock, 63 km

Elke keer als ik met de Balticrun meedoe is het bloedjeheet. Zo ook vandaag. De thermometer staat op 29 graden. En nee, ik klaag niet. Liever warm dan nat weer. Ondanks dat ik mijn tempo aanpas en genoeg drink krijg ik toch in de laatste 10 km bijna kramp maar ik weet het onder controle te houden. Met moeite. De kleine kuitenbijtertjes die we vandaag voor de kiezen krijgen kunnen me heel even niet meer bekoren. Maar verder was het weer genieten.

Over de 62,6 km van vandaag doe ik 6.54 en volgens Ecky, onze speaker, wordt Jannetchen (dat ben ik) vijfde vrouw. Aardig dat hij dat even meldt maar ik wil dat helemaal niet weten. Hij vertelt het publiek ook nog even dat hij de vorige nacht op een gymmat tussen de twee Nederlandse vrouwen, Jannetchen en Jenni, in heeft geslapen. En bedankt maar weer (het klopt overigens wel).

Vannacht slapen we in een echt bed in een hotel. Luxe! Alleen Jenni en ik, Ecky moet het zonder ons doen.

25-7-2016: Hubertusstock-Prenzlau, 67 km

En dat was nummer 2. Ich bin ganz kaput. Dit was de bergetappe van de Balticrun en de weergoden waren ons goed gezind en hebben er nog een handje vol graden bij gedaan. Es war bloedjeheet. De tweede helft heb ik met Tilo gelopen We hadden een goede werkverdeling: ik geef aan welke kant we op moeten, hoeveel km de volgende VP nog weg is, dat we een stukje heuvelop gaan wandelen en dat we weer gaan lopen. En hij geeft mij  complimenten, schouderklopjes en zegt tegen iedereen die het horen wil dat ik goed voor hem zorg en op hem let. En heel soms loopt hij zelfs op kop, zo'n 100 meter. Ik ben blij dat ik niet alleen loop dus ik vind het wel best. We hebben het geluk dat we 2 ooievaars en een ree zien, mooi! Vandaag heb ik gelukkig geen krampverschijnselen maar wel last van de warmte. Na 7.43 zitten de 66,1 km er op en kan ik in de schaduw gaan zitten. Met een verdiend biertje, watermeloen en een plak citroencake.

26-7-2016: Prenzlau-Eggesin, 65 km

Elke avond bij het avondeten is er een prijsuitreiking. Om te voorkomen dat elke dag dezelfde 3 mensen met de prijzen gaan strijken wordt er gevarieerd met de categorieën. Gisteren was dat dus de categorie van de oudjes. En -bingo- Jannetchen was de eerste bij de V50+. Heb ik niet voor niets zo geploeterd. Mijn prijs: een shirt van Prenzlau, uitgereikt door de burgemeester van dit dorp.

Vanavond worden de eerste drie jonkies geëerd.

Bij het opstaan was ik behoorlijk stijf maar na een beetje ronddrentelen trok dat al snel weg. De temperatuur was weer een handvol graden gedaald maar de luchtvochtigheid flink gestegen. Toch liep ik vanaf het begin een stuk lekkerder dan gisteren. Tilo volgt weer netjes. Ik loop mijn eigen tempo en zolang hij zich aanpast en niet al te veel praat vind ik het prima. Tot de 42 km lopen we samen maar daarna haakt hij af. Deze dag heeft het saaiste parcours met veel stukken langs de doorgaande weg. Morgen wordt het weer mooier met een prachtig stuk langs een vogelreservaat. Maar ook met een paar stukken hele slechte weg. Soms is parcourskennis helemaal niet prettig.  Maar vandaag zit weer in de knip: 66,3 km in 7.19. Ik ben tevreden.

27-6-2016: Eggesin-Usedom, 69 km

Als ik gisteren iets langzamer had gelopen had ik vandaag in de 7-uur startgroep mogen starten maar helaas, ik mag vandaag pas om 8 uur van start. Dat heeft als voordeel dat ik het 's morgens rustig aan kan doen maar als nadeel dat ik vanmiddag dus minder tijd heb tussen finish en avondeten en dan wat meer moeite heb om te eten. Het eten is hier trouwens geweldig. Als je denkt dat je tijdens zo'n etappeloop af gaat vallen heb je het mis. Hier gaat dat echt niet lukken.

Inmiddels ben ik op het eiland Usedom aangekomen. Een zeiknat eiland want de laatste 25 km heb ik regen gehad. Mijn eerste regen in 3 Balticrun deelnames. En meteen flink veel ook. Maar ik heb weer genoten van het prachtige parcours. Vandaag was de dag van het schitterende natuurreservaat. Zo mooi! En vandaag was ook de dag van het Leerdammer asfalt, zoals ik het altijd maar noem. Kasseien met af en toe een klodder asfalt, naadloos overgaand in een stuk gaten met af en toe een stuk asfalt. Maar ik heb het weer gered, de langste etappe zit erop. Morgen volgt de kortste etappe en dan zit het er alweer op. Ik heb nog geen enkel fysiek probleem ondervonden. Alles functioneert zoals het hoort. Ik heb slechts één enkele blaar die zich wel thuis voelt aan mijn grote teen, elke dag prik ik hem door en hij komt de volgende dag net zo vrolijk weer terug.

De 70,7 km van vandaag liep ik in 7.49.

28-7-2016: Usedom-Karlshagen, 59 km

Het is toch niet te geloven, ik moet weer in de snelle groep starten. Gelukkig is het vandaag de kortste etappe. Wel weer, net zoals alle andere dagen, met een flink aantal km's zandpad. Vandaag zijn de laatste km's van het parcours mul zand. Vandaag lopen we ook over de langste camping van Europa: een asfaltweg van 3 km met aan de ene kant caravans en tenten pal aan elkaar en aan de andere kant een duintje dat je het zicht op de zee ontneemt. Ik zie me hier echt geen vakantie vieren.

Wat ik vergeten was van mijn vorige deelname is dat er vandaag ook nog een flink aantal kuitenbijtertjes te bedwingen zijn.

Tilo zit weer in dezelfde startgroep als ik en vraagt of hij weer met me mee mag lopen. Dit is zijn eerste etappeloop en hij maakt graag gebruik van mijn ervaring, zegt hij. Volgens mij kan hij het heel goed zelf want gisteren heeft hij het klassement gewonnen van de mensen die voor het eerst een etappeloop langer dan 3 dagen lopen. Ik vind het prima dat hij meeloopt. En wanneer we 5 km over de drukke boulevard lopen ben ik heel blij met hem. Hij is 1,5 kop groter dan ik en heeft een zware stem en daar maakt hij goed gebruik van. Hij loopt op kop en roept tegen iedereen dat ze aan de kant moeten omdat wij eraan komen en dat we een wedstrijd lopen en iedereen maakt keurig ruimte voor ons. Ik hoef als klein opdondertje alleen maar vlak achter hem te blijven lopen en zo kachelen we met een tempo van 10 à 11 km/uur tussen de fietsers en wandelaars door. Dat tempo houden we natuurlijk niet vol maar op de drukke boulevard is het wel even lekker. Daarna is het beste bij Tilo er wel af maar hij zet goed door en na 6.45 uur zitten voor ons de 58,7 km erop.

Vanavond krijgen we nog een feestmaal en dan heb ik 1,5 week om een wasje te draaien en mijn tas weer in te pakken voor ik naar de Transe Gaule vertrek.