donderdag 7 september 2017

7-9 t.m. 23-9-2017: Ultra Corsica, dag 1 t.m. 4


Van 7 t.m. 23 september wordt de Ultra Corsica gelopen (FB pagina), een etappeloop van 1000 km met 18000 hoogtemeters. Er zijn 28 deelnemers ingeschreven (waarvan er helaas maar 16 zullen starten). Er doen twee Nederlanders mee: Peter Suijkerbuijk en ik.
Het principe is weer hetzelfde als bij andere etappelopen: opstaan, ontbijten, tas inpakken en naar het busje brengen, lopen, bagage naar de tent brengen, slaapplek inrichten, douchen, een bord eten bij Thierry halen, rusten, diner, slapen. De bagage wordt vervoerd en we overnachten op campings in tenten.
De routes kun je hier zien (klikken op de dag). De resultaten komen op deze site. Om in te loggen heb je mijn mailadres nodig en de code uc2017.
Ik zal proberen om dagelijks een kort verslagje te schrijven over deze etappeloop, te beginnen met de eerste vier dagen.

In deze vier dagen leggen we 210,5 km af met 3411 klimmeters en 3396 daalmeters.

7-9-2017: Bastia - Santa Severa, 52,1 km, +764/-764 hm (route)
Eindelijk van start! En ik kan wel zeggen dat mijn viaducttraining heeft geholpen. Lachen jullie er maar om, ik ben degene die hier over de heuvels moet zien te komen. En wie het laatst lacht....

Vandaag moest ik eerst op gang komen maar daarna ging het best wel lekker. Ook de heuvels, hoewel Peter veel sneller omhoog en naar beneden ging. Maar op de wat vlakkere gedeeltes kwam ik toch steeds weer bij hem. Het grootste deel van het parcours liepen we vlakbij elkaar of samen. Tot zijn dip na een km of 40 net iets groter was dan de mijne.

Het parcours was vandaag mooi maar op sommige stukken ook erg druk. En warm! Daar moet ik echt weer even aan wennen. Het grootste deel hebben we zicht op zee (rechts) en de bergen (links). Eén berg is geheel zwartgeblakerd en dat ruik je nog steeds. Een wit huis is nog net gered want op nog geen meter afstand is de grens zwart/groen.

Na 51,6 km in 6.04.24 ben ik op onze camping van vandaag. Tent nummer 4 staat al op me te wachten. De rest van de dag ga ik van het mooie uitzicht genieten.

8-9-2017: Santa Severa - Centuri, 45,3 km, +812/-788 hm (route)
Vandaag een prachtige route rond het noordelijkste deel van Corsica. Eerst 10 vrij vlakke km's langs de zee, dan een lange klim richting het oosten, een lus (eerst dalen en daarna weer klimmen) om helemaal naar de noordpunt te lopen (prachtig), en dan nog een stuk dalen tot aan de camping. Je kunt het dus vergelijken met twee hele lange viaducten.

De eerste 29 km zijn deels in de schaduw maar daarna lopen we pal in de zon. En juist na die 29 km moeten we flink klimmen. Oef, zware 'viaducten' hebben ze hier. Maar ik kan wel redelijk doorlopen en boven aangekomen zie ik Jeanette lopen. Zij eindigde gisteren voor me. Als ze me aan ziet komen gaat ze er als een speer vandoor. Het gaat nu naar beneden en dat kan ze blijkbaar goed. Ik laat haar mooi lopen en ga in mijn eigen tempo naar beneden. En dan zie ik Peter omhoog komen. Hoe kan dat nou? Hij zegt dat hij de lus gemist heeft en terug moet om die alsnog te lopen. Wat ontzettend balen. Ook Hayato en Bernard liepen verkeerd. Hoe dat heeft kunnen gebeuren begrijp ik eerlijk gezegd niet want het is duidelijk in de briefing verteld en de pijltjes kon je nauwelijks over het hoofd zien. Misschien door de vermoeidheid?

Ik loop vandaag heerlijk, natuurlijk heb ik mijn dipjes maar die gaan allemaal weer snel over. Dit was dus een echte genietdag.
De 45 km van vandaag liep ik in 5.11.18.

9-9-2017: Centuri - Farinole, 49,5 km, +879/-886 hm (route)
Vanmorgen was het heerlijk loopweer: bewolkt en een flinke tegenwind. Helaas gold dat alleen voor de eerste twee uur, daarna werd het warmer en zwakte de wind af. Vrijwel de gehele route konden we de zee zien, mooi!

De heuvels zijn goed te doen, de meeste dribbel ik rustig omhoog en omlaag. Het dorpje Pino vergeet ik nooit meer. Er vlak voor blijft een roofvogel me honderden meters lang volgen en boven me zweven en ben ik bang dat hij me aan zal vallen. Dat doet hij gelukkig niet. Wanneer ik Pino in loop komt er ineens een grote zwarte hond op me af en krijg ik een flashback naar dag 4 van de Tour de France Foot Race, toen ik aangevallen werd door een hond. De hond van Pino doet gelukkig niets, behalve mij laten schrikken. En een km na Pino kom ik drie mannen tegen met grote jachtgeweren. Brr, snel doorlopen!

Zonder kleerscheuren bereik ik na 49,7 km in 5.38.19 de finish waar ik van Stella, de vierjarige dochter van onze racedirector Philippe, een takje krijg die ze speciaal voor me geplukt heeft. Kurkdroog en hartstikke dood maar het gaat om het gebaar, nietwaar? En ik krijg ook nog een Danoontje van haar. Volgens mij heb ik een nieuw vriendinnetje?

Tent 4 heeft vandaag een plekje aan de zee, a room with a view. Die heb ik verdiend!

10-9-2017: Farinole - Ogliastro, 63,6 km, +956/-958 hm (route)
Zo, dat ging vandaag nog eens lekker! Het was koel, relatief gezien dan want het was toch nog 23 graden. En het waaide ook behoorlijk hard. Uit de wind en in de zon was het wel warm.

Vandaag was er geen zee te zien maar wel hele mooie bergen met een begroeiing in allerlei kleuren. Verder waren er een dode koe, een dood konijn en een slang (ik durfde niet te controleren of die dood of levend was) langs de weg te zien.

De heuvels kosten me vandaag nauwelijks moeite, alleen de laatste 10 km die we naar beneden moeten lopen doen wel pijn aan mijn bovenbenen. Ik finish vandaag in 7.03.20, mijn snelste gemiddelde van de eerste 4 dagen. Hopelijk breekt het me morgen niet op.
Ik verwacht van niet want ik voel me prima. We zullen zien.

De camping van vandaag ligt op 1,5 km van het strand, net iets te ver om naar toe te wandelen. Maar een tent onder de dennenbomen is ook niet verkeerd.

3 opmerkingen:

  1. Leuk Jannet. De kop is eraf. Succes nogmaals.

    Groetjes,

    Dorothé

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hee Jannet, wat een positieve berichten over deze eerste vier dagen! Als ik zo aan het einde van je dagverslag lees hoeveel tijd je verbruikte voor hoeveel kilometers, denk ik dat je het zomaar best rustig aandoet, maar als ik dan omhoog scroll naar de hoogtemeters, begrijp ik dat van 'rustig aan' nou niet echt sprake is. Nou ja, 'rustig aan' op z'n Jannets dan kennelijk... Fijn dat je de heuveltjes (!) in viaducten kunt uitdrukken - op die manier wordt eigenlijk alles een eitje.
    Keep up the good work, zou ik zeggen.
    (En voor wat het je waard is: ik reageer zelden, maar volg je verrichtingen trouw via je blog...)
    Groet, Jacolien

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jacolien, wat leuk dat je nu toch reageert. Echt rustig aan doe ik hier niet hoor, als je zoveel dagen achter elkaar ultra's loopt ga je vanzelf langzamer lopen. De heuvels zijn hier toch ook net wat zwaarder dan de Almeerse viaducten dus die gaan ook niet snel. Maar als poldermiepje vindt ik dat ik het best redelijk doe��

      Verwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.