maandag 16 oktober 2017

15-10-2017: Amsterdam Marathon


De wereld is weer 11.413 superhero's rijker en ik ben er eentje van! Samen met Wilma heb ik geprobeerd om zoveel mogelijk marathonlopers aan deze felbegeerde titel te helpen. Wilma en ik waren nl. de pacers voor de 4.20 uur groep. Een leuk maar lastig karwei. Lastig omdat deze marathon erg druk is en veel (te) smalle straten heeft. En ook lastig omdat volgens mijn Garmin de afstand 42,7 km was.


Wilma en ik waren weer een prima team samen, al zeg ik het zelf. Maar het is lastig om de groep in de gaten te houden en mensen persoonlijk te helpen omdat het zo druk is. Van de mensen die zich bij de start bij ons meldden zijn er niet veel meegelopen tot aan de finish. Van één meneer weet ik zeker dat hij de volledige marathon meegelopen heeft en één meneer is tot de 30 km bij ons gebleven en heeft daarna een 10tal minuten verloren. Onderweg vallen er mensen uit de groep en haken er anderen weer aan. We hebben zoveel mogelijk lopers proberen te motiveren om in elk geval een deel met ons mee te lopen.

En het was warm, dat heb je vast al gelezen. Zelf heb ik er niemand over horen klagen maar dit is natuurlijk niet het weer wat je verwacht als je je inschrijft voor een marathon in oktober en er zijn (daardoor?) mensen onwel geworden. Op 2 km voor de finish zagen we iemand afgevoerd worden op een brancard en ook 500 meter voor de finish zat iemand op handen en knieën. Het blijft altijd een naar gezicht maar gelukkig waren er ook veel EHBO-ers aanwezig en volgens mij zijn er geen echt ernstige dingen gebeurd, ik heb er in elk geval niets over gehoord.

Ondanks de warmte is er heel erg goed gelopen en zijn er vele PR's verbeterd, het Nederlands record is aangescherpt en ook het parcoursrecord is verbeterd. Zelf heb ik heerlijk gelopen want dit was echt mijn weer.

Hoe hebben we het gedaan? Natuurlijk door zo constant mogelijk proberen te lopen. Soms Wilma voorop en ik achteraan de groep, soms andersom en soms samen vooraan. Bij de verzorgingsposten liep Wilma meestal door om aan het eind van de verzorgingszone te wachten en ging ik drinken en haalde wat banaan en sportreep voor ons beiden. En dan weer door. En rekenen! Ik was het rekenmachientje van ons beiden en probeerde de tijd in de gaten te houden. Niet altijd makkelijk want op drukke stukken van het parcours kun je moeilijk het juiste tempo aanhouden. Maar het is ons weer gelukt en onze eindtijd was 4.19.24.

2 opmerkingen:

  1. Leuk verhaal, zou me zo op willen geven, (hoe?) voor volgend jaar om voor te lopen. ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zo strak kunnen alleen de hele goede pacers lopen zag ik in de grafiek. Al best weer snel na Corsica.

    Groetjes,

    Dorothé

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.