Dubbeldekker. 23-3-2013: Gooi en Meer ultraloop Bussum en 24-3-2013: marathon Gilze

Dit weekend twee ultra's op het programma. Dat komt me mooi uit want dan kan ik weer eens wat kilometers maken. En dat is nodig ook, met het koude weer en de sneeuw van afgelopen tijd was de motivatie en de zin om te lopen ver te zoeken. Voor mij heeft het ook geen zin om zo vroeg in het jaar al veel kilometers te maken maar nu moet ik wel eens een keertje gaan beginnen. In theorie is het al lente maar de weergoden hebben dat nog niet helemaal door. Ik had mijn muts en handschoenen al heel optimistisch in de kast opgeruimd maar heb ze er toch maar weer uitgehaald. Sneeuw ligt er dit weekend niet maar het is wel flink koud met een stevige oostenwind. Volgens de kenners zal de gevoelstemperatuur rond de -10 ˚C komen te liggen.

Zaterdag 23 maart.

De Gooi en Meerloop (60 km) is een eenmalige loop ter ere van het 75 jarig bestaan van de Lat. De start en finish is in Bussum en dat is voor mij bijna om de hoek. Ik wil rustig gaan lopen en zeker niet binnen de 6 uur finishen. Het parcours is afwisselend door het bos, door dorpen, over de heide en langs het water dus voor elk wat wils. Het is inderdaad koud en het waait ook stevig maar die gevoelstemperatuur van -10 ˚C is er echt niet. Bovendien loopt het parcours ook gunstig met veel stukken redelijk beschut. Er zijn ook rotstukken en die zijn zeker koud maar die gevoelstemperatuur van -10 ˚C ervaar ik niet. Er staan meer dan genoeg verzorgingsposten onderweg en dat is maar goed ook want als ik na 30 km een slokje uit mijn bidon wil nemen voel ik de nattigheid langs mijn handschoen en jasje stromen. Ik heb mijn bidon kapot geknepen en er zit een grote scheur in. Die bidon ligt nu dus in een vuilnisbak in Muiderberg. Ik loop eigenlijk harder dan mijn bedoeling is dus ga ik een stukken wandelen met andere lopers en een paar wandelaars om het tempo eruit te halen en neem ook ruim de tijd bij de verzorgingsposten. Lex komt bij me lopen en zegt me dat ik verkeerd ben gelopen in Naarden Vesting. Vreemd want ik ben gewoon de wandelaars achterna gelopen die ook aan deze tocht meedoen. Maar als compensatie loop ik daarna twee keer verkeerd (per ongeluk) en bij de finish loop ik ook nog wat extra (met opzet) om een strafkilometer vol te maken. Bij de finish, die ik na 6.14.30 bereik, hoor ik van Annemarie dat mijn foutlopen nauwelijks uitgemaakt heeft voor de afstand. Voor mijn gemoedsrust ben ik blij dat ik toch die strafkilometer heb gelopen (en ook omdat Henk G. mij wil laten diskwalificeren vanwege afsnijden).

Wanneer ik later in de auto zit lees ik in een SMSje van Martijn, die morgen met ons mee zou rijden naar Gilze om daar zijn ultradebuut te maken, dat de ultraloop van morgen i.v.m. de weersomstandigheden ingekort is tot een marathon. Het is maar goed dat ik alleen in de auto zat want wat er toen over mijn lippen kwam is niet geschikt voor andermans oren. 

Zondag 24 maart.

Op zondag gewoon naar Gilze, voor de marathon dus, en dan met in- en uitlopen om toch nog wat extra km's te lopen. De benen voelen goed en de teleurstelling is grotendeels voorbij. Ik moet die beslissing gewoon respecteren, het is niet anders. Het gaat niet alleen om de lopers maar ook om de vrijwilligers. Voor hen is het natuurlijk ook geen pretje om uren lang in de kou te moeten staan en dat blijkt ook wel want ik zie sommigen echt staan kleumen. Die mensen kun je het niet aandoen om nog eens minimaal 2 uur extra in de kou en wind te moeten staan alleen omdat wij een ultra willen lopen. Voor de lopers valt het allemaal wel mee, ik heb weinig last van de kou en dat terwijl ik toch best een grote koukleum ben. Wat wel koud is is dat je als vrouw uit de broek moet als je wilt plassen, brrrrrr.

Vanaf de start loop ik een stuk met Henk Harenberg mee. Leuk om even weer met hem bij te praten, we denken vaak hetzelfde over het ultralopen. Maar het is niet goed voor me om lang met Henk mee te lopen want dan krijg ik teveel buikpijn van het lachen. Ik versnel dus een beetje en zeg hem dat ik zal proberen om hem te dubbelen. Grootspraak natuurlijk want dat lukt me nooit. Het voelt kouder aan dan gisteren en de wind is volgens mij ook harder. Gelukkig zijn het rondjes en hebben we dus niet alleen tegenwind maar ook meewind en zijwind. Bij tegenwind houd ik me in om niet te forceren en met meewind laat ik me voortblazen. Ik wil zo constant mogelijk lopen en dat is me ook gelukt.

In mijn derde ronde voel ik dat het nog harder is gaan waaien en op het stuk over het fietspad waar we de wind vol op kop hebben begint mijn oog raar te voelen. Gelukkig trekt dat ook vrij snel weer weg wanneer de wind weer van de zijkant komt. Op dat stuk fietspad sta ik soms bijna stil maar het voordeel van een rondje is dat we ook weer wind mee krijgen dus dan word ik ook harder voortgeblazen. Mijn rondetijden blijven dus mooi gelijk. Omdat ik me deze week helemaal ingesteld had om 62,5 km te lopen, is zo'n marathon zo voorbij. Na 3.53.28 klok ik af, Martijn staat dan al samen met Jos te wachten. Martijn heeft dan niet zijn ultradebuut kunnen maken, hij snoepte wel 5 minuten van zijn marathon PR af.