zondag 8 november 2015

8-11-2015: MarathonplusCentennial halve 100 km (baan), Deventer


8 november 2009: Het is mistig en fris. Slechts één vrouw loopt de 100 km in Deventer. Maar wel een vrouw in vorm, op jacht naar een PR. Ze moet er hard voor werken en vechten tegen de kramp maar ze verbetert haar PR met 8 secondes. Missie geslaagd. Nou ja, niet helemaal want eigenlijk was het doel 1 seconde minder (lees het verhaal hier). 

8 november 2015: Het is mistig maar na een paar uur klaart het op. Maar liefst 5 vrouwen zijn gestart voor de 100 km in Deventer. Eén vrouw is zeker niet in vorm. Maar wel eigenwijs zoals altijd. En dus wil ze proberen om de 100 km uit te lopen en daarmee een Sarah-PR neer te zetten want die heeft ze nog niet op een 100 km. Uitlopen binnen de limiet van 11 uur is dus voldoende maar een beetje redelijke tijd zou ze toch ook wel willen.
Dat dat een onbegonnen zaak is weet ze best want ze heeft al 5 weken last van een doorsudderende verkoudheid en ze is ook weer eens gevallen. En dat had tot gevolg dat haar lijf helemaal in de stress en kramp schoot. Bovendien was voor de derde keer in vier maanden dezelfde knie gekneusd. Dus eigenlijk mag ze al blij zijn als ze deze 100 km tot een goed einde kan brengen. Maar dat gegeven verdringt ze voor het gemak even. Ze had niet op tijd ingeschreven omdat ze te lang had getwijfeld over deelname vanwege die lichamelijke ongemakken maar had een mailtje naar Ed gestuurd met de vraag of ze alstublieft toch mee mocht doen. En Ed was zo vriendelijk om over zijn hart te strijken en toestemming te geven.

Twee totaal verschillende omstandigheden dus, op deze twee dagen precies 6 jaar na elkaar. Ik heb het er toch maar op gewaagd want ik wil achteraf geen spijt krijgen dat ik het niet op zijn minst geprobeerd heb. En geprobeerd heb ik het maar daar is dan ook alles mee gezegd. Vanaf het begin liep het niet. Door de mist krijg ik het al snel benauwd. Ook verkrampen mijn spieren al snel en mijn knie werkt ook al niet mee. Toch loop ik wel constant en het ziet er volgens Ineke ook goed uit. Maar zo voelt het niet. Dat de mist na een paar uur verdwenen is maakt voor mijn longen niet uit, ik blijf het benauwd houden. Na 40 km begin ik eindelijk eens mijn gezonde verstand te gebruiken (is er in ieder geval nog iets gezond...) en vraag me af of ik niet beter uit zou kunnen stappen? Bij de Tour heb ik al te veel doorgelopen terwijl mijn lijf protesteerde en dat wil ik nu niet nog een keer, zelfs ook al zou ik die 100 km ruim binnen de limiet uit kunnen lopen. Voor dit jaar heb ik genoeg geploeterd vind ik zelf. Dus vraagt Jos aan Ed of ik wel een eindtijd krijg als ik na 50 km zou stoppen en dat is zo. En dus stop ik na 50 km en heb dan toch nog een officieel Sarah-PR. Niet op de afstand die ik wilde maar ik kan mijn lijstje toch weer aanvullen: 50 km in 4.42.45. Een tijd die zeker voor verbetering vatbaar is maar dat komt ooit nog wel een keertje. Net als een 100 km. Ooit.

2 opmerkingen:

  1. Het feit dat je naar de Tour de France al zo snel weer 'zin' hebt om een ultra te lopen is al bijzonder! Ik heb er vier jaar over gedaan om na de Trans Europe weer te beginnen met lopen....... De 50 kilometer ruim binnen de 5 uur is een mooie prestatie na zo'n 'ultrajaar'.

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.