De donkere
maanden
nooit mijn
favoriete
nooit liep
ik lekker
nooit
voelde ik me optimaal
Maar deze
keer was anders
zwaarder
Alle plannen geschrapt
Deze maanden
stond in het teken van verlies
Van
terug denken
van
herkenning
van
verklaringen
van twijfel
Van geloof,
hoop
en
frustratie
Van
opkrabbelen
en weer
terugvallen
Van
acceptatie
Ik heb er
verder niets aan
om te veel
na te denken
om terug te
kijken
Het is
zoals het is
leuker kunnen
we het niet maken
makkelijker
ook niet
Straks komt
de lente
en de
zomer!
mijn
favoriete jaargetijde
dan gaat
het vast beter
dat zal
toch wel?
Voor die
maanden heb ik wel plannen
veel
plannen
nog niet
geschrapt
Hoop dat
dat niet nodig zal zijn
het zal
toch niet?
Zoveel
wedstrijdkilometers in het verschiet
een paar
duizend
En mooie
trainingen
nog meer
duizenden
Ze zullen
niet allen van een leien dakje gaan
niet snel
ook
Het geeft
niet
als ik maar
lopen kan
zo lang
mogelijk
Rondjes
groot en
klein
Of van A
naar B
meestal ver
In één dag
in meerdere dagen
In
Nederland
maar vooral
daarbuiten
Het is een
hobby
maar zo'n
belangrijke hobby
Het houdt
me op de been
letterlijk
en figuurlijk
Ik ga door
op mijn
manier
ik kan niet
anders
Langzaam
maar zeker!
Een hardloopleven duurt langer dan de 'winter' waarin je nu zit. Het besef van verlies zal je bewuster maken van wat je wel kunt en wilt. Ik ken uit ervaring het luchtgebrek weliswaar door een andere oorzaak als bij jou. Daar kun je niet doorheen lopen als met een 'gewone' blessure. Het is zoeken naar wat helpt en gaat en dappere keuzes maken zonder garantie voor succes. Lopen is meer dan een hobby immers.
BeantwoordenVerwijderenWarmer weer kan ik niet sturen naar warme groeten wel,
Dorothé
Courage, madame!
BeantwoordenVerwijderen