zondag 21 februari 2016

20-2-2016: Witte Zakdoeken Ultra, Sint-Annen



Mijn tweede loopleven. Of een ander loopleven? Of een doorstart? Maakt ook niet uit want ik loop! Vandaag begin ik een nieuwe fase in mijn hardloopcarrière. Een ander zal er niets van gaan merken maar voor mij is er wel het één en ander veranderd. Voorlopig zal ik nog wel even aan de medicatie moeten blijven maar ik heb nog steeds hoop dat ik dat (deels) af kan gaan bouwen. De afgelopen weken ging het lopen wel redelijk hoewel er ook dagen bij zaten dat ik niet vooruit te branden was en de training voortijdig afbrak en dat is nog steeds lastig te accepteren. Ik voel me nu een loopster met een beperking. Of klinkt dat erg dramatisch? Maar het goede nieuws is dat ik geen levensbedreigende ziekte heb en dat ik lopen kan. Vandaag is dus de aftrap van dat tweede loopleven/andere loopleven of doorstart, hoe je het ook noemen wilt. En dat kan ik dan dus maar het beste doen met het lopen naar een bedevaartsoord. Je weet nooit waar het goed voor is, nietwaar?

Gerik Mik heeft de Witte Zakdoeken Ultra georganiseerd, waarom die naamgeving lees je op de site van deze WZU De totale afstand van de WZU is ongeveer 46 km. De route is niet gepijld maar we lopen met GPS en we hebben de route ook op kaarten dus dat moet goed gaan. De weersvooruitzichten vooraf waren bar en boos: veel wind en vooral heel veel regen, maar liefst 13 mm zou er gaan vallen. Maar dat viel reuze mee want er viel geen spatje regen toen wij aan het lopen waren. Wel was er veel wind maar Gerik had het zo geregeld dat we die in de eerste helft tegen hadden en de tweede helft mee. En dat is natuurlijk veel beter dan andersom. Perfect dus! Ook perfect was de ontvangst bij Gerik en Henriëtte thuis met koffie en koek. Het was bijna jammer dat het 10 uur werd en we moesten gaan lopen. Wind tegen dus, om mee te beginnen. En dat was niet zomaar een zuchtje wind, nee dat was een flinke wind!
Ik loop een stukje met Gerik mee, handig want die weet natuurlijk als de beste de weg dus dan hoef ik niet op mijn GPS te kijken. Later sluit Jürgen aan en hij en ik halen Ina en Theo in. Met z'n vieren lopen we kilometers lang door piepkleine dorpjes als Bedum, Winsum, Schaphalsterzijl, Schouwerzijl, Groot Maarslag en Klein Maarslag naar Warfhuizen waar de enige verzorgingspost van vandaag is. En wat voor één, hier krijgen we een heerlijk puddingbroodje, gesponsord door Wim Scholtens die zelf ook meeloopt. Even drinken bijvullen en al etend wandel ik door en als de andere drie van het groepje er weer zijn gaan we weer verder. Schouwerzijl, Schaphalsterzijl, Schillingeham, Weidelust, Winsum, Winsummermeeden, Westerdijkshorn en dan weer via Bedum naar Sint-Annen. Meest over asfalt maar ook een paar stukjes door de Groningse modder. En Groningse modder is gladder dan elders in Nederland, dat heb ik nu wel door. Theo en Ina doen het na 35 km wat rustiger aan maar Jürgen heeft er zin in dus hij en ik gaan samen verder. Jürgen heeft geen GPS dus hij moet wel bij mij blijven. Voor mij weer een goede gelegenheid om mijn Duits bij te spijkeren en hij leert weer wat woordjes Nederlands. Hij kan nu ook vloeiend Nederlands vloeken, geleerd op die paar stukjes parcours waar we toch weer tegenwind hadden terwijl we dat niet meer verwachtten.

Na afloop weer zo'n geweldige ontvangst in huize Mik. Deze keer met koffie, warme chocolademelk met slagroom en stamppot. En voor iedere deelnemer een pak Mariakaakjes en een originele medaille. 's Avonds kregen we de uitslag al in onze mailbox en konden we een prachtig certificaat downloaden. Een certificaat van fitheid, dus hierbij mijn bewijs dat ik fit ben:


Gerik en Henriëtte, heel hartelijk bedankt voor deze fantastische dag en jullie gastvrijheid. Ik heb alleen maar blije en tevreden gezichten gezien en eentje daarvan was het mijne.

Mijn eindtijd was 4.43 en dat valt me reuze mee. Belangrijkst voor mij is dat ik onderweg geen noemenswaardige problemen heb ondervonden dus met deze dag ben ik heel erg blij, hier kan ik verder mee en dat is een pak van mijn hart.
Tot slot wil ik iedereen die, op welke manier dan ook, iets van zich heeft laten horen in de afgelopen maanden toen ik in een dip zat, heel hartelijk bedanken. Het heeft me goed gedaan om te weten dat er mensen zijn die met me meeleven. Ik ben er nog niet maar ik kom er wel. Ik ben niet voor niets ultraloopster, die gaan altijd door ook al zien ze het even niet meer zitten.

Foto's van Jos kun je hier zien.   

6 opmerkingen:

  1. Yes! She's (coming) back. Mooi zo. Zag je al op de lijst van de Galgenbergmarathon staan - zie je daar (voor de start dan even...).
    Groet.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Goed om te lezen dat je weer aan de loop bent, hoewel ik dat natuurlijk al heb kunnen meemaken.
    Klinkt als een heerlijk dagje Groningen!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Goed om te lezen dat je weer aan de loop bent, hoewel ik dat natuurlijk al heb kunnen meemaken.
    Klinkt als een heerlijk dagje Groningen!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Jannet leuk je even gezien en gesproken te hebben. Jij verwoordt de gastvrijheid van de fam. Mik die ik ook zo ervaren heb. Je loopt in ieder geval weer. En het ging ook nog redelijk tot goed. En het feit dat je weer loopt en er plezier aan beleefd is toch het mooiste.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Je hebt vele levens gelukkig Jannet. Leuk om te lezen dat het goed ging maar blogs over mindere loopdagen mogen ook hoor. That's life. Maar ik hoop van harte dat de de stijgende lijn zich overal laat zien.

    Groetjes,

    Dorothé

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Je bent nog niet 'failliet' Jannet. Als dit een doorstart is komt het vast goed.

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.