26-11-2017: 't Is (voor) niks marathon, Geldrop.

Ontspannen lopen en met een beter gevoel finishen dan twee jaar geleden, dat was  mijn doel voor deze marathon. Een beter gevoel zou niet zo moeilijk worden want twee jaar geleden was mijn gezondheid niet op een optimaal niveau (lees het verslag hier als je wilt) en het ontspannen lopen is ook goed gelukt.

Ik kan eigenlijk hetzelfde wel schrijven als twee jaar geleden want ook deze keer vond ik de boomwortels weer lastig en heb het op die stukken heel rustig aan gedaan. De beter beloopbare paden heb ik wel flink doorgelopen. Ook deze keer was er weer wind en met wind tegen vond ik het behoorlijk frisjes, vooral op de hei. Maar zolang je doorloopt is het prima te doen en die wind hadden we natuurlijk ook in de rug. De modder en het mulle zand waren er ook weer. 

Deze dag was een JAN-dag voor mij. Voor de start maakte ik (JANnet dus) een praatje met Dorothé JANsen die een beetje onzeker was of ze deze marathon wel binnen de limiet zou kunnen uitlopen. Dat is haar prima gelukt, waarvoor mijn complimenten.

De eerste kilometers heb ik samen gelopen met JAN Nabuurs, de man die deed waar ik alleen maar van kan dromen, nl. de Trans Europa Foot Race uitlopen. In 2021 gaat die TEFR hoogstwaarschijnlijk weer georganiseerd worden dus heel misschien kan ik ooit die droom nog waarmaken. Wat zou dat fantastisch zijn! Maar zover is het nog lang niet dus ik droom nog even verder.

JAN loopt na 2 km al van me weg maar ik zal hem na 34 km weer inhalen. Dat voelt helemaal niet goed voor me want hij hoort gewoon voor me te eindigen. Vlak voor die 34 km komt ArJAN Muthert me soepeltjes voorbij huppelen over een rottig boomwortelpaadje. Ik loop heel voorzichtig over dit soort paadjes en zeker nu want mijn hamstring protesteert. Die begon lastig te doen toen ik over de zandduintjes op de heide liep. Ik wist wel dat deze in de route zaten maar nu ik er weer over moest lopen viel het me toch weer tegen. Twee stappen omhoog en weer twee stappen naar beneden, precies genoeg om totaal niet in een ritme te komen. En dat dan twee km lang. Mijn hamstring liet me duidelijk weten dat hij daar niet van gediend was. Dat is dan mooi pech voor die hamstring want we moesten er toch overheen om bij de finish te komen. Gelukkig komt er hierna weer een goed begaanbaar fietspad en daar haal ik JAN en ArJAN beiden weer in.

Maar ik weet ook nog dat er vlak voor de finish nog een paar duintjes in het verschiet liggen. Deze keer iets hoger, minstens vijf stappen omhoog en weer vijf naar beneden. Hamstring laat zich duidelijk voelen maar ik doe net of ik niets merk, doorlopen jij! In de laatste km haalt ArJAN me weer bij en finishen we samen in een tijd van 3.58.35. Netjes onder de 4 uur en ik heb heerlijk gelopen.

Gelijk na de finish krijg ik het wel ijskoud en de hamstring laat ook duidelijk weten dat hij dit niet leuk vond. Maar na een heerlijk warme douche voelt het weer een stuk beter.