2 t.m. 8-6-2018: Grensloop van Griethausen naar Nieuw Statenzijl

Van 2 t.m. 8 juni wordt de Grensloop gelopen, een etappeloop langs de Nederlands-Duitse grens. We beginnen bij Griethausen op zaterdag 2 juni en komen op vrijdag 8 juni aan in Nieuw Statenzijl. Elke dag wordt er tussen de 43 en 46 km gelopen, hoe lang de dagafstanden precies zullen zijn horen we de avond ervoor pas. Overnachten doen we op kleine campings in een eigen (en zelf opgezette) tent. Heel simpel en kleinschalig maar dat maakt het juist zo mooi. Ik zal weer proberen om een dagboek bij te houden van mijn belevenissen.
Het plaatje wat hierboven staat is niet de exacte route maar alleen als indicatie om aan te geven waar we ongeveer langs lopen.

1-6: Verzamelen op de camping in Aalten. 

Na een lange vermoeiende reis (bijna alle treinen waren uitgevallen)  ben ik toch in Aalten terecht gekomen. We zijn nu met 3 lopers (Albert, Jan en ik) en morgen komt Willem er ook nog bij. Sietze en Martha zullen ons begeleiden. Een piepklein groepje dus. Met z'n vijven hebben we bij de Chinees in Aalten gegeten. Eigenlijk is het alleen nog een afhaalchinees want hij heeft zijn restaurant gesloten, maar wij mogen van hem plaats nemen en krijgen een prima maaltijd. Top! Na de briefing gaan we nog wat drinken en dan onze tent in.

2-6: Griethausen-Aalten 

Hij löpt met een koartje', zegt een man als Jan voorbij komt.
'Zit'n jullie mekoar nu achternoah?', als ik er 100 meter achteraan kom.
'Joa, maar kan hem niet te pak'n krieg'n, antwoord ik (als er Achterhoeks gesproken moet worden sta ik m'n vrouwtje).
Zomaar een gesprekje onderweg die bij mij een grote grijns op m'n gezicht brengt.

Jan loopt al kilometers lang vlak voor me en daarvoor loopt Albert maar die is al uit beeld. En achter ons loopt Willem. Vreemd genoeg haalt Albert me ineens weer in, hij is een stukje verkeerd gelopen. Last heeft hij daar niet van want hij zweeft soepeltjes en razendsnel weer uit beeld. We lopen vandaag een mooie route via fietsknooppunten, in Duitsland Knotenpunkte genaamd. Vandaar het kaartje van Jan, dat is de route van vandaag.

Het is echt zweetweer maar ik ben al blij dat het droog blijft dus mij hoor je niet klagen. Sietze en Martha staan om ongeveer de 10 km met een verzorgingspost, prima geregeld! Bij de laatste verzogingspost vertrekken Jan en ik tegelijk en lopen het laatste stukje samen. Een mooie dag!

We liepen 47,8 km en Jan en ik deden daar 5 uur 11 over.

(De foto van Albert en mij is genomen door Jan vd Erve).

3-6: Aalten-Groenlo
Een wat langere etappe vandaag, dat komt nou eenmaal zo uit. We volgen weer fietsknooppunten en we willen natuurlijk wel de mooiste route. En als je de volledige afstand niet wilt lopen is dat geen probleem, dan bel je Sietze of Martha en dan wordt je keurig opgepikt.

Albert wil het vandaag weer rustig aan doen, net als gisteren. Nou deed hij het gisteren niet echt rustig maar de start van vandaag is veelbelovend. We lopen de eerste 2 km met z'n drieën maar daarna laat Jan zich wat afzakken en rustige Albert gaat ervan door. Ik loop daar tussenin. Willem is een half uurtje eerder dan ons vertrokken want hij wandelt en is dus veel langer onderweg. De route van vandaag is heel erg rustig met alleen landweggetjes en boerderijen, geen enkel dorpje.

Ik zie vandaag meer koeien dan mensen, heerlijk!
En Bambi, natuurlijk.

Tot een km of 45 en dan zie ik ineens Jan uit een zijpad komen. Dat is vreemd? Het blijkt dat hij verkeerd is gelopen en daardoor een lusje van precies 2 km heeft gemist. Helemaal niet erg en juist een geluk dat hij gewoon weer op de route terecht kwam. En ook een geluk voor mij want de resterende km's lopen we samen, wat het toch net een stukje makkelijker maakt. Op de camping aangekomen is tot onze verrassing Albert nog niet aanwezig maar een paar minuten later komt hij toch tevoorschijn, vanuit de verkeerde richting. Ook hij liep vandaag verkeerd, gelukkig niet ver in afstand maar hij heeft wel moeten zoeken wat ook niet echt prettig is. Ik vind het allemaal wel grappig, die mannen mogen nooit meer zeggen dat vrouwen geen kaart kunnen lezen (en nou maar hopen dat ik de rest van de week zelf niet verkeerd loop).

Mijn afstand van vandaag (en dat is dus de goede afstand, mannen!) is 55,2 km en daar deed ik 6.01.49 over.

4-6: Groenlo-Losser
Ja hoor, je kon er op wachten dat ik na de grappenmakerij van gisteren, zelf ook verkeerd zou lopen. Dat deed ik dus vandaag maar gelukkig was het maar een paar honderd meter. Albert en Jan liepen beiden een ruime km verkeerd dus dat is voor mij een gelukje anders zou ik flink geplaagd zijn vanmiddag. Ook Willem is vandaag verkeerd gelopen.

Albert en Jan hadden een snelle dag. Zij zaten al te ontbijten toen ik nog bezig was met het afbreken van mijn tent. Na de start (die is als iedereen er klaar voor is) gingen ze er beiden ook razendsnel vandoor, ik deed het wat rustiger aan dus ze waren al vlot uit beeld. Bij de eerste verzorgingspost hoorde ik van Martha dat ze er net stond, beide mannen hadden deze post dus gemist. Gelukkig voor hun is Martha verderop gaan staan met een extra post. En daar kon ik ook weer gebruik van maken, met dank aan de snelle mannen voor deze extra post.

Bij de laatste post staat Jan weer en dus lopen we de laatste km's samen verder. We zijn nog geen km onderweg of we zien Albert uit een zijstraat komen, hij heeft de laatste post gemist. Na een telefoontje naar de post om te zeggen dat hij doorloopt gaan we met z'n drieën verder naar de finish. Die finish is bij een station en daar zouden we dan opgepikt worden met de auto en naar de camping worden gebracht. Helaas staan Martha en Sietze bij een ander station maar ze komen snel onze kant op en we worden netjes naar de camping gebracht. Daar krijgen we ons verdiende biertje van Sietze en komt eindelijk ook de zon tevoorschijn.

Een prima dag met een schitterend parcours.
Ik liep 48 km in 5.19.06.

5-6: Losser-Lattrop

Annemarie heeft gisteravond een heerlijke maaltijd voor ons allen bereid en vanmorgen bij het ontbijt stonden de gekookte eitjes al op ons te wachten. En tot onze grote vreugde bood ze ook nog aan om vandaag weer voor ons te koken. Echt super, dat slaan we niet af!

Wat meestal niet zo super is is mijn vierde dag bij etappelopen. Ik heb dan altijd wel een probleem: ik heb een enorme dip die de hele dag aanhoud, ik raak geblesseerd, ik word aangevallen door een hond, ik ga op m'n snufferd, ik loop verkeerd of een combinatie van deze ellende. Vandaag was dus die vierde dag en eigenlijk viel het wel mee want ik hoefde alleen maar naar de weg te zoeken. Het ging zo lekker, het lopen ging als een zonnetje, ik genoot van de rust en de omgeving en raffelde het ene knooppunt na het volgende af. Geen enkel probleem! Tot we een klein puntje van Duitsland aandeden en zoals ik al eerder aangaf hebben ze daar Knotenpunckte. Van mij mogen ze de n in 'Knoten' vanaf vandaag veranderen in een l. En dan bedoel ik geen 'Knotel'! In Duitsland zag ik dus geen enkel knooppunt meer. Op zich niet verrassend want ik bleek niet op de goede route te zitten. Het bordje met een fiets erop heb ik wel gezien maar er stond geen nummer op dus ging ik er van uit dat dat een bordje van een andere route was. Niet dus, dat weet ik nu. Om een lang verhaal kort te maken: na enig vakkundig zoeken kwam ik wel weer op de goede route en dat leverde mij mooi extra trainingskm's op.

Het lopen zelf gaf vandaag dus geen enkel probleem en ik kwam best fris en niet vermoeid op de camping aan waar Jan en Albert mijn tent al hadden opgezet en het biertje van Sietze op me stond te wachten. Wat een service!

Vandaag liep ik 51,2 km in 5.57.45, het langzaamste gemiddelde van de vier dagen tot nu toe. Misschien dat ik dat diepterecord morgen nog wat kan aanscherpen want dan lopen we voor een groot deel door Duitsland.

Niet voor iedereen is de vierde dag een lastige: Albert heeft de hele route foutloos gelopen, voor het eerst in vier dagen. Chapeau!

6-6: Lattrop-Zwartemeer
Dag 5 ging als een zonnetje, het eerste deel dan. En de zon scheen! Eindelijk, we hebben de eerste 4 dagen wel zon gehad maar die ging pas schijnen nadat we gelopen hadden. Vandaag scheen hij de hele dag op onze bol. Ik houd er van maar warm was het wel.

De start was zoals gewoonlijk wanneer Jan, Albert en ik klaar waren met het opbreken van onze tent en het ontbijt is genuttigd. Willem vertrekt elke dag vroeger. Natuurlijk gingen Albert en Jan er weer snel vandoor maar ik kon Jan in het zicht houden. Na 5 km voelde ik me best goed en versnelde wat om te proberen bij hem te komen. Op hetzelfde moment keek hij achterom, zag mij en stopte tot ik bij hem was. De route van vandaag zou door Duitsland gaan, daar moesten we de Vechtdalroute volgen (LF16). Omdat onze ervaringen in Duitsland met fietsroutes niet echt goed waren, waren we daar wel wat bezorgd over dus samenlopen leek ons een goed plan. En dat ging prima. Onze angst voor verkeerd lopen was geheel ongegrond want de route was prima aangegeven. Het grootste probleem was de warmte, zeker op het eind. En dat verzorgingspost 2 op 20 km van verzorgingspost 1 lag. Ons water was na 15 km wel op. Helaas kregen we Sietze niet aan de telefoon, wel een Duitse telefoonmevrouw die Jan wel 10x zei dat het telefoonnummer niet in gebruik was.
Nadat we onze laatste druppels water hadden gedeeld zagen we gelukkig een boerderij met een buitenkraantje. Oooh, wat is een bidon water dan een traktatie!

Terug in Nederland hoefden we nog maar 3 knooppunten te volgen. Hoera, nou zijn we er bijna, appeltje-eitje! Niet echt dus.

Moesten we in Nieuw-Schoonebeek nog lachen om een prullenbak met laarsjes aan, pepten we ons zelf nog op door bij iedere stap BIER te roepen (dat loopt lekker, probeer maar eens) om vervolgens heel toepasselijk langs de straat De Koele te komen, in het dorp Weiteveen leek het mis te gaan.

'Het lijkt wel of we weer teruglopen?', zei ik tegen Jan
'Ik snap er niks van, we komen weer bij die f*cking supermarkt!
'Wat is dit voor achterlijk iets, gofferdegofferde...!?!!??'
'Grrrrr, als er nou nog wat te zien zou zijn maar dit is gewoon een oersaai dorp!'
En zo liepen we al mopperend door want we zaten wel op de goede route. Bij de laatste verzorgingspost deelde Sietze mee dat op het laatste stuk de knooppuntbordjes verwijderd waren maar we hoefde alleen maar rechtdoor en als we weer op de verharde weg zouden komen rechtsaf en dan naar de camping. Het 2 km lange schelpenpaadje ging als een speer, ik liep voorop en Jan volgde. We gingen hard, jongen! Zo zouden we snel bij het koele bier zijn. Niet dus want hierna kwam nog 2 km zand, kapot gereden door grote vrachtwagens en traktoren. Ze waren bezig met het aanleggen van een nieuw betonpad waar we helaas niet overheen mochten. Ik had er zo graag mijn voetafdruk willen achterlaten. Jannet was here! Het werd dus wandelen langs het betonpad, die grote wagens en door het mulle zand. Nog meer gemopper!

Na nog een laatste bloedhete stukje kwamen we op de camping aan waar Albert al lang aanwezig was en waar we eindelijk ons welverdiende biertje kregen. Twee zelfs!

Iedereen liep vandaag de goede route, Jan en ik liepen de 54,5 km in 6.15.17.

7-6: Zwartemeer-Ter Apel
Oef, dit was de zwaarste dag voor mij van de Grensloop. Het was warm maar dat was voor mij niet het grootste probleem, het was vooral de combinatie van de warmte en luchtvochtigheid die het zwaar maakte.

Al na 5 km hadden we een probleem want het fietsknooppunt wat wij moesten volgen stond niet op de borden. Na een blik op het infobord zag ik dat we eerst een ander nummer moesten volgen en daarna kwam ons nummer. Jan en ik liepen stuivertje te wisselen dus konden wij overleggen maar in de verte zagen we Albert de verkeerde kant op lopen. Dus een appje gestuurd en toen hij belde uitgelegd hoe hij moest lopen. Tja, en dat hij dat dan op zijn eigen manier met een extra omweg doet kan ik ook niet helpen.

Ik liep de hele dag niet echt lekker dus ben gaan afwisselen met wandelen, lopen op gevoel is met dit weer voor mij het beste.

Drie km voor het einde kwam ik Jan weer tegen. Hij had een flinke dip maar toen ik tegen hem zei dat we er bijna waren en beter nog maar even door konden lopen zodat we het gehad hadden, kreeg hij vleugels en ging ervan door. Na 49,5 km in 5.35.49 kwam er voor mij een einde aan deze zware tocht.

Met de auto zijn we naar de camping gebracht en na een heerlijke douche was daar nog een leuke verrassing in de vorm van Peter de Krijger die ons kwam bezoeken. Dank je Peter!

8-6: Ter Apel-Nieuw Statenzijl

Daar ben ik, aan het einde van Nederland. Vanmorgen werden we op het punt afgezet waar we gisteren eindigden. Er stond nog een korte etappe op het programma.
Ik ben redelijk snel gestart om nog wat voordeel van het koele weer te hebben maar na 2 uur lopen werd het al weer warm en zwaar en zakte mijn tempo snel. Het parcours ging voornamelijk over paden waar nauwelijks schaduw was dus dat was wel even doorbijten maar zo lang je je ene been voor het andere kunt blijven zetten kom je er wel. Vooral niet stil gaan staan want dan breekt het zweet je pas goed uit.

Na 44,6 km (in 4.53.34) kom ik bij het sluizencomplex aan en daar zit Albert dan al. Even later komt ook Jan binnen, gevolgd door Henri Thunnissen die op de fiets langskomt om ons te zien finishen. Leuk! Daarna komt Willem vanaf de andere kant dan wij en daarna komt ook Sjaak die alleen vandaag mee loopt.

Het zit er op, aan de ene kant fijn maar ik had ook best nog een week door willen gaan. Deze week liep ik 350 km, geheel probleemloos.

Dank aan Martha en Sietze voor hun geweldige organisatie.
Dank aan Annemarie die vier avonden voor ons heeft gekookt. Dank aan Albert, Jan en Willem voor de gezelligheid.
Dank aan mijn eigen lijf voor haar medewerking. Ik kijk terug op een geweldige week die ik niet had willen missen.