donderdag 11 april 2019

And here are the results


Na Steenwijk stonden er nog een paar trainingswedstrijden op het programma. Zo was daar op 3 maart de Achtkastelenloop, een 30 km lange loop in Vorden waar ik de 2.50 uur groep mocht pacen. En dat was op deze dag erg dankbaar werk want het waaide behoorlijk en in de tweede helft hield het ook nog eens op met zacht regenen en kwam het water behoorlijk naar beneden. We hadden als pacers een grote groep lopers achter ons aan die vrijwel allemaal heel trouw achter onze ruggen bleven schuilen. Erg leuk! En wat een goed georganiseerde loop is dit! Het parcours leek me erg mooi maar door het slechte weer heb ik er niet echt heel veel van gezien. Die acht kastelen heb ik ook niet allemaal kunnen ontdekken, ongeveer 5 heb ik er gezien. En dan moet je denken aan grote landhuizen, niet van die kastelen die je in sprookjes tegen komt. Maar een zeer geslaagde dag!
Mijn tijd: 2.49.32

Op 10 maart stond de 6 uur  van Stein op het programma en ook daar was het slecht weer.
Op een enkele bui na wel droog maar het stormde als een malle. Na 2 uur lopen werd dat erger en erger, tot ik op een gegeven moment zelfs bouwplaten over de weg zag waaien. De dranghekken vielen als  dominosteentjes om en in het Steinerbos lag het bezaaid met afgewaaide takken. Geheel terecht dus dat de organisatie na 3 uur de wedstrijd stop legde, het was onverantwoord om nog door te gaan. Ik had toen ruim 32 km gelopen.
Wat me wel verbaasde was dat er toch een prijsuitreiking werd gehouden. Ik werd daarbij als vierde dame gehuldigd maar bleek achteraf eigenlijk derde dame te zijn. Na een mailtje naar de organisatie kreeg ik wel nog een bokaal thuisgestuurd (welke kleiner was dan die ik voor mijn vierde plaats had gekregen) maar de bijbehorende Asicsprijs was al aan de verkeerde dame uitgereikt en die ging aan mijn neus voorbij. Jammer dus.

Op 30 maart was het prachtig weer dus trok ik die dag naar Diever en liep daar weer eens de Drents Friese Woldmarathon. Bij deze marathon liep ik in 2003 voor het eerst onder de magische 4 uur en in 2007 en 2008 liep ik er voor mijn doen ook goede tijden. Maar de reden waarom ik deze marathon graag weer eens wilde lopen was vanwege het prachtige parcours. Ook deze keer was het volop genieten, ook toen ik na 30 km misselijk werd. Waarschijnlijk ben ik in mijn enthousiasme toch iets te snel vertrokken wat me op is gebroken toen we over een gebied liepen waar geen enkele beschutting was en de warmte goed voelbaar was. Natuurlijk was het niet heel warm maar het probleem was meer dat ik er zo vroeg in het jaar nog niet aan gewend was. Het tempo zakte daar dus wel wat maar nog niet zo heel veel. De ieniemienie kleine schattige lammetjes gaven me genoeg afleiding om me niet te veel bezig te houden met de misselijkheid en na 5 km zakte het ook genoeg om nog met een behoorlijk tempo door te lopen. Pas na 38 km kreeg ik echt problemen want toen moest ik noodgedwongen bij de verzorgingspost een tijdje stil staan vanwege bijna-kramp. De laatste 4 km waren geen pretje maar ik hield de kramp onder controle. Net! De aanmoediging van Jos in de laatste km ('er zit niet veel puf meer in je!') hielpen niet echt maar toen was ik er toch al bijna.
Na 3.43.04 kreeg de kramp pas echt vat op me maar toen was ik al gefinisht. Als eerste vrouw, hoera!

De verrassing van het jaar kreeg ik op 6 april bij de Ridders van Kuinre 30 mijl. Een trail die we volledig op GPS liepen in het Kuinderbos. Ik had er geen hoge verwachting van maar wat was het ontzettend mooi! Ik heb toch al heel wat loopjes gelopen maar dit was de eerste waar de organisator, Johan Wander, zelf met een Dixie op de aanhangwagen aan kwam rijden. Wat een service! De 20 deelnemers liepen 3 verschillende rondes door het bos, langs meertjes, zandsculpturen, houten beelden en over een mountainbikeparcours. Een deel liep ik samen met Bastiaan maar die was veel te snel voor me. Het laatste deel liep ik met Richard en daar was ik wel blij om want juist het laatste deel was het zwaarst en daar moesten we ook nog wel wat zoeken. Na 5 uur en 13 minuten zaten voor ons de 48,4 km er op. Een hele mooie en bijzondere loop, voor een inschrijfgeld van slechts 5 euro (7,5 euro met medaille) en een flesje bier.
(De foto is genomen door Johan Wander, waarvoor dank).

Een totaal andere wedstrijd liep ik de dag erna. Op 7 april mocht ik weer pacen in Rotterdam, deze keer de 4.30 uurgroep. Vandaag waren er 17.000 deelnemers, muziekbandjes, enthousiast publiek, een volledig afgezet parcours over asfaltwegen door de stad. En helaas ook met ambulances. Het was een warme dag, niet echt heel warm maar net als bij Diever vorige week zijn de deelnemers er nog niet aan gewend. Ik liep vandaag heel rustig dus had er geen last van maar dat gold dus niet voor iedereen.
Slalommend tussen hardlopers en wandelaars door, door de prut van de kartonnen drinkbekertjes en over de sponzen probeerden Daniel, Cris en ik ons werk te doen. We vormden een goed team. Dat vinden wij zelf niet alleen maar we kregen onderweg ook complimenten van de mensen die met ons meeliepen. En dat is altijd fijn om te horen. We hebben weer vele mensen proberen te helpen maar zoals altijd vielen er na 30 km deelnemers weg uit onze groep. Gelukkig niet iedereen en er was zelfs een mevrouw die na 35 km nog zo fris was dat ze versnelde en in die laatste 7 km maar liefst 5 minuten winst op ons pakte. Als pacers kwamen we samen na 4.29.31 binnen.

En nu? Nog een paar weken trainen en dan hoop ik op 11 mei aan de start van de Ultrabalaton te staan en een rondje om het Balatonmeer te lopen. Dat dat best een groot rondje is (222 km) wil ik nog even niet aan denken.

2 opmerkingen:

  1. Wat veel in een notendop verteld zeg. Mooi en inspirerend om te lezen. Dat Kuinderbos ken ik toevallig dat is heel mooi. Veel succes met verder trainen voor de Ultrabalaton.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooie update. Het lijkt zoals je het beschrijft voor jou de gewoonste zaak van de wereld om dit zo weg te lopen. Gaaf hoor! Focus op de Ultrabalaton veel succes met de verdere voorbereidingen.

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.