17-8-2013: Bosbaanmarathon, Amstelveen

'Kijk eens, jij krijgt van mij startnummer 1001 van het sprookje 1001 nacht. Daar maak je dan vast wel een mooi verhaaltje van?' Zo werd ik zaterdag verwelkomd door Francis Spoelstra, de bedenker van deze Bosbaanmarathon. Oef, een verhaaltje verzinnen, dat valt niet mee. Maar omdat Francis deze mooie en gratis marathon voor ons georganiseerd heeft, zal ik het proberen. Bij deze dus speciaal voor Francis en alle andere lieve kijkbuiskindertjes een verhaaltje voor het slapen gaan.

Een sprookje van een marathon.

Er was eens een meisje in Almere, die liep best veel kilometers. Vaak liep ze die alleen maar ook vaak met andere mensen in een wedstrijd. Maar zij was natuurlijk niet de enige die dat deed, zo zijn er veel meer jongetjes en meisjes die dat doen. Sommigen lopen zelfs elk weekend wel een marathon. Een jongetje uit Leiden, die zelf ook heel veel liep, vond dat zo leuk dat hij voor deze jongetjes en meisjes een marathon wilde organiseren. Hij stuurde zijn vriendjes en vriendinnetjes een mailtje met de vraag of ze zin hadden om op zijn marathonfeestje van de partij te zijn. Dat wilden heel veel vriendjes en vriendinnetjes wel en zo was deze marathon binnen één dag volgeboekt. Ook het meisje uit Almere had er wel zin in en dus stond zij ook aan de start van deze Bosbaanmarathon. Eerst gingen ze met z'n allen op de foto en daarna gingen ze 8 rondjes om de Bosbaan lopen en wie daarmee het eerst klaar was zou een mooie glanzende bokaal winnen. Het meisje uit Almere wilde rustig aan doen dus ze begon ook heel rustig en kletste wat met vriendjes die ze al heel lang niet meer gezien had. Het Leidse jongetje had het niet helemaal begrepen want hij liep helemaal de verkeerde kant op! Oh nee toch niet, hij ging al zijn vriendjes op de foto zetten. En soms wel drie keer tot ze er echt mooi opstonden.

Ze liepen door een mooi sprookjesbos en langs een lange bak water waar allemaal mensen aan het roeien waren. En er waren nog veel meer mensen in het sprookjesbos: fietsers, lopers, vissers en honden maar niemand had last van een ander. Het meisje uit Almere liep eigenlijk helemaal niet lekker dus ze dacht na 30 km dat ze of rustiger moest gaan lopen of wat moest versnellen. Rustiger lopen kon bijna niet want ze stond al bijna stil voor haar gevoel dus probeerde ze wat harder te gaan lopen. Dat lukte haar wel. Ze haalde nu ook sommige vriendjes in. Zo ook vriendje Cees. Hij heet niet echt Cees maar zo moest ze hem noemen want hij vond het niet leuk dat ze hem inhaalde. Maar ook Cees liep deze marathon uit dus hij hoeft zich nergens voor te schamen. Het meisje uit Almere liep ook de marathon uit en daarna liep ze nog een rondje mee met een vriendje. Toen alle vriendjes klaar waren en een mooi herinneringsvaantje hadden gekregen gingen ze naar de grote bak water en sommige dappere jongetjes en één dapper meisje (nee, het Almeerse meisje was niet dapper genoeg) gingen in het water zwemmen. Maar ze zwommen niet ver want ze vonden het water te koud. Dus toen ze op de foto stonden gingen ze snel weer uit het water. Daarna gingen sommige vriendjes nog wat drinken en toen gingen ze allemaal weer naar huis en leefden nog lang en gelukkig.

Zo lieve kijkbuiskindertjes, dit was het verhaaltje voor vandaag. Nu de oogjes toe en snaveltjes dicht. Slaap lekker!

Francis en helpers (m/v): dank jullie wel voor deze gezellige dag! Volgend jaar weer?

Mijn eindtijd was 3.53.56. De foto's van Jos zie je hier.