23-3-2014: Marathon Gilze

Nadat ik een maand geleden vrij gemakkelijk de marathon bij de DFWrunners binnen de 3.40 liep moest ik voor de zoveelste keer van Jos horen dat ik toch echt veel sneller zou kunnen dan die waardeloze 3.34.16 die ik nu als PR heb staan. En, eerlijk is eerlijk, deze keer dacht ik dat hij inderdaad wel eens gelijk zou kunnen hebben. Ik had nog geen echte goede training gedaan omdat ik last had van mijn knie. En bij die marathon liep ik slechts 5,5 minuten langzamer dan mijn huidige PR. En dat terwijl ik best wel veel stilgestaan had bij de verzorgingsposten, ik had de week ervoor twee pittige marathons in één weekend gelopen, ik had nog een dikke minuut verspeeld door in de bosjes te gaan zitten, er stond veel wind (natuurlijk allemaal tegen), ik moest mensen op de fiets, honden en voetgangers ontwijken, ik was achteraf gezien misschien wel wat te rustig gestart (wist ik veel dat ik die dag harder door zou gaan lopen dan de 4 uur die ik in mijn gedachten had) en.....

Kortom, ik ben ook best heel goed in het mezelf rijk rekenen. Dus besloot ik dat ik, voordat ik aan mijn echte ultraseizoen zou gaan beginnen, één keer een serieuze poging zou ondernemen om dat PR aan te scherpen. En dat zou dan in Gilze moeten gebeuren omdat ik altijd graag in Gilze loop en ik het een prettig en snel parcours vind. In Gilze liep ik al eerder 3x de ultra en 2x de marathon en alle keren ging het boven verwachting goed. Dit zou ook mijn laatste kans zijn om een PR poging te ondernemen voordat ik me op de 10 à 13 ultra's ga storten die ik voor de komende maanden heb gepland.

Dus werkte ik de afgelopen weken wat extra aan mijn snelheid. Niet te veel want daar word ik moe van. Een echte marathonloper of trainer zou mijn manier vast niet goedkeuren want voor een snelle marathon moet je minstens 3 maanden een goed doordacht en gedegen training afwerken en dus niet zoals ik gedurende 4 weken een beetje tussen de ultratrainingen door met snelheid spelen. Die echte marathonloper of trainer heeft absoluut gelijk maar ik heb ook nooit beweerd dat ik een marathonloper ben, ik wil alleen een keertje iets sneller dan normaal lopen en daarmee had ik ineens een beetje haast. En dus doe ik het op mijn JET manier (Jannets Eigenwijze Trainingsschema), die werkt voor mij het best en ik heb er al mooie resultaten mee bereikt.

De dood of de gladiolen dus. Maar ook weer niet helemaal want ik ga niet mijn a.s. ultralopen op het spel zetten om koste wat het kost een PR op een marathon te lopen. Overdrijven hoeft natuurlijk ook weer niet en de ultra's zijn toch echt wel belangrijker. Dus als ik zou merken dat ik vandaag mijn dag niet zou hebben zou ik meteen met mijn poging stoppen.

Dat gezegd hebbende ging ik vooraan staan bij de start (dat doet ze anders nooit!) en vloog er meteen vol in. Om al na de eerste km tegen de harde wind in te concluderen dat ik dit niet vol zou kunnen houden. Beetje gas terug dus. Een paar mannen lopen vlak voor me en ik loop daar dus netjes achteraan maar al bij de eerste verzorging valt dat groepje uit elkaar. In de tweede ronde komt de donkere wolk die al enige tijd in onze buurt hing, tot leven. Een flinke bak met geniepige hagelkorreltjes teistert onze hoofden. Au au, wat is dat koud en het doet ook nog eens verdomd zeer. De hagel wordt gevolgd door een regenbui en daarna wordt het weer droog. Tijdelijk, want in mijn laatste ronde krijg ik de volgende hagelbui op mijn hoofd. Mijn voeten voelen nu echt ijskoud en mijn linker hand is vrijwel gevoelloos. Die voeten snap ik wel want ik heb vandaag voor het eerst, op aanraden van een Duitse ultraloper, tenensokken aan om te kijken of dat helpt in mijn eeuwige strijd tegen de blaren tussen mijn tenen. Ik weet natuurlijk dat tenensokken niet zo warm zijn als gewone sokken (wanten zijn ook warmer dan handschoenen met vingers) maar ik had niet gedacht dat het vandaag zo koud zou worden. Er zijn vandaag zelfs een paar estafettelopers uit de strijd genomen omdat ze een beetje te blauw waren aangelopen door de kou. Maart roert vandaag zijn staart.

Ondanks mijn ijsklompvoeten kan ik wel mijn tempo vasthouden dus verder koel ik niet af. Mijn rondetijden blijven vrijwel gelijk en na de derde ronde kan ik Jos mededelen dat ik dat waardeloze PR vandaag aan diggelen ga lopen want ik heb dan nog bijna een uur om dat te bereiken en mijn rondjes liep ik tot nu toe in ongeveer 51 minuten. Ik mag dus heel wat tijd verliezen maar dat doe ik niet want ook het vierde rondje leg ik in iets meer dan 51 minuten af. Bij de finish ben ik niet eens echt heel moe, alleen heb ik het dus koud. Maar ik ben nu wel in het gelukkige bezit van een nieuw PR want ik had voor deze marathon 3 uur 27 minuten en 15 secondes nodig. Daarmee ben ik 1e vrouw geworden dus mag ik even een interviewtje geven en dan snel omkleden en uitlopen zodat ik na een kwartiertje weer lekker warm ben. En dat is maar goed ook want ik moet nog anderhalf uur wachten op de prijsuitreiking. Die tijd gebruik ik dan maar om flink extra km's te lopen. De bedoeling is dat we wachten tot de derde vrouw binnen is maar die komt nog steeds niet zodat we dan eindelijk toch maar beginnen. Francis is wel net binnen gekomen. Hij is de bedenker van de marathon hier in Gilze, is aan een afscheidstournee bezig en mag op zijn verzoek mijn prijs uitreiken. Dat vind ik nog eens leuk! Dank je wel Francis.   

Zoals gezegd is mijn eindtijd dus 3.27.15 en daarmee haal ik 7 minuten van mijn PR af. En nu gaan die echte marathonlopers en trainers dus zeggen dat ik nog veel sneller kan als ik eens echt voor een marathon zou trainen. Met zo'n goed doordacht en gedegen 3 maanden schema dus. Ammenooitniet! Vergeet het maar mooi, dat ga ik niet doen. Ik ga binnenkort lekker beginnen met de eerste van die vele mooie ultra's die op me wachten. Dat zal de echte ultraloper of trainer vast ook afkeuren want zoveel moet je niet lopen, da’s niet goed voor een mens. Maar daar trek ik me lekker niets van aan dus op naar die vele langzame mooie happy kilometers!

Jos heeft een paar foto's genomen, die zie je hier.

PS Kan iemand mij vertellen waarom ik geen last van mijn benen heb maar wel een enorme spierpijn aan de achterkant van mijn bovenarmen? Dat heb ik nog nooit gehad en ik vind het maar een idiote plaats om spierpijn te krijgen.