Marathon van Epe

De marathon van Epe? Jawel, die bestaat echt. Hij werd georganiseerd op Goede Vrijdag en had één deelneemster, namelijk me and my selfie, een uitstekende verzorging om de plm. 6 km, een prachtig parcours en werd gelopen in winderige maar verder uitstekende weersomstandigheden. Dat is nl. het voordeel als er maar één deelneemster is, die bepaalt zelf wanneer de marathon gelopen gaat worden. Ik houd niet van die echte vrouwenwedstrijden, loop liever tussen de mannen in, maar deze was zeer geslaagd. De enige man was de begeleider, die spontaan had aangeboden om dat werkje op zich te nemen. En omdat dat een zeldzaamheid is nam ik dat aanbod met beide handen aan.

Zo vertrokken Jos en ik dus op vrijdagmorgen richting Epe alwaar deze marathon plaats zou vinden. Dat het een marathon zou worden wisten we toen nog niet. Ik had in een boekje over fietstochten een mooie route zien staan die ca. 40 km lang zou zijn. Prima geschikt om op deze dag te gaan lopen. Dus had ik de fietsknooppunten van deze route overgekrabbeld op een stukje papier want deze routes zijn vaak uitgezet door mensen die de mooie plekjes weten en zo hoef ik zelf niet na te denken over een route. Zeer geschikt dus voor mij als luie loopster.

De start en finish had ik heel strategisch gelegd vlakbij een pannenkoekenrestaurant. Ik mag dan lui zijn maar dom ben ik zeker niet.

Geen startschot vandaag maar een dropping vanaf een parkeerplaats en zelf naar de route zoeken. Die was snel gevonden. Wel voelden mijn benen wat zwaar door de kilometers die ik deze week al gelopen had. Die gingen overigens ook allemaal zwaar dus ik was er al aan gewend. Gelukkig had ik wel de wind in de rug en liep meteen al in het bos en over de heide. Dat blijft toch mijn favoriete omgeving dus dan loopt het al meteen een stuk fijner. Hier en daar een fotootje nemen en door. Dat ging best wel soepel. Een puntje van Heerde meepikken en dan op naar Oene. 

Leuke molen en een verzorgingspost....niet dus want Jos stond er wel maar we zagen elkaar niet. Oeps, geen drinken dus en daar heb ik best behoefte aan. Slecht georganiseerde marathon is dit maar gelukkig is de deelname gratis. De volgende verzorgingspost staat er gelukkig wel dus een halve liter water, een boterham en weer verder. Omdat ik hier de enige deelneemster ben hebben ze zelfs een weg naar mij vernoemd, de Langeweg. Die doet zijn naam wel eer aan want ik mag hem maar liefst een km of 7 volgen. Daarna is er weer een verzorgingspost en daar staat ook de man met de hamer, Jos, want hierna gaan de benen echt protesteren. Ik heb nu wind op kop en moet ook nog vals plat omhoog. Nu begrijp ik dus waarom de eerste helft best wel redelijk soepel ging ondanks de vermoeide benen want die helft ging naar beneden en de tweede helft gaat weer omhoog. 

Langs de Tongerense heide naar de 32 km waar de laatste verzorgingspost is. Daar staat weer Jos die me nu doodleuk weet te melden dat ik nu wel een stuk langzamer ga dan in het begin. Kijk, dat is peptalk waar ik wat aan heb en dus loop ik de resterende km's weer wat harder door. Te hard want wanneer ik bij de auto kom is Jos er niet omdat die me nog niet verwacht had en een stuk is gaan wandelen. En ik kan ik de auto niet in want ik heb geen sleutels bij me. Er staat bijna 41 km op de Garmin, ik besluit om er dus maar een marathon van te maken en ga weer lopen. Een goede mentale training, denken dat je klaar bent en dan toch weer verder gaan lopen. Daar wordt je groot en sterk van. Een stukje het bospad op en neer en daar kom ik Jos tegen. 

'Oh, je bent er al?' 

'Ja, ik loop dus toch wel harder dan jij dacht!'

Na 42,2 km stop ik, de marathon van Epe is gelopen, en kleed me snel om. Helaas geen kleedgelegenheid en douches bij deze marathon. Toch een minpuntje maar verder alleen maar pluspunten.

Ik heb honger als een paard en we zijn bij een pannenkoekenrestaurant (omdat ik dus niet dom ben) dus kan ik meteen de koolhydraten weer aanvullen. Blijkbaar zie ik er ook hongerig uit want de bestelde pannenkoeken worden razendsnel geserveerd en zijn lekker groot. Die heb ik weer verdiend, al zeg ik het zelf.

Foto's zijn hier te zien.