3 en 4-12-2016: Landgoederenmarathon en Flowerdomemarathon, Eelde-Paterswolde

Een weekendje relaxen. Zoiets was de bedoeling. En dan ook twee marathons meepikken. Wel relaxed lopen want het was bedoeld als training. Op zaterdag prachtig weer, zon en fris maar na 10 minuten lopen ben ik voldoende opgewarmd en kunnen de handen uit de mouwen. Helaas zijn er twee afmeldingen dus staan we maar met z'n vijven aan de start. 

Het parcours bestaat uit 13 rondes door het bos.  Onderweg zie ik veel paarden, paardenmeisjes, wandelaars en honden. De ronde gaat bijna volledig over verharde zandpaden, prima begaanbaar maar soms is het goed uitkijken voor stenen die deels boven de grond uitsteken. Lastig als je half verblind wordt door de laagstaande zon.

De eerste helft loop ik helemaal niet lekker maar de tweede helft gaat een stuk beter. Het laatste rondje loop ik nog wat vlotter door om binnen de 4 uur te blijven, helemaal niet belangrijk maar wel leuk. Mijn tijd is 3.59.37.

Zondag: deze marathon zal nummer 350 voor mij gaan worden (152 marathons en 198 ultra's). Leuk voor een marathonspaarder maar daar reken ik mezelf nog steeds niet toe. Want als ik veel marathons zou willen hebben zou ik elk weekend wel eentje gaan lopen. En dan zou ik ook zeker die lange ultra's niet lopen zoals ik nu doe. Van 6 marathons word ik veel minder moe dan van een ultra van 246 km. Jaja, ik kan ook rekenen en weet wel dat 6x42,2 meer is dan 246 km maar het gaat om het idee hè?

Maar goed, terug naar vandaag en naar nummer 350 want bijzonder is het natuurlijk wel dat ik er zoveel kan en mag lopen.

Vandaag zijn er bijna 2x zoveel deelnemers dan gisteren en daarvan zijn er zelfs drie vrouwelijk. Het is veel kouder en de zon doet wel haar best maar het lukt niet om de mist te doen verdwijnen. De eerste ronde (van 7 km) lopen we weer braaf met Sjoerd mee. Het parcours is uitstekend gepijld maar zo is het leuker. Ik raak door een sanitaire stop een beetje achter maar in de tweede ronde kom ik weer bij een groepje te lopen. Bij het ingaan van de derde ronde loop ik ineens op kop omdat ik minder tijd nodig had bij de verzorgingspost. De mannen zullen me zo wel weer bijhalen, denk ik nog, maar dat gebeurt niet. Als ik een blik op mijn horloge werp zie ik dat ik ongemerkt flink versneld heb. Ik loop veel lekkerder dan gisteren dus vind ik het wel prima. Straks zal het grote inkakmoment wel komen en dan zullen ze me alsnog wel inhalen. Maar dat gebeurt weer niet. De eerste halve marathon gaat in 1.57.30 en dan ga ik rekenen. De eerste twee rondes gingen in 1.20 dus die derde ging dan in 37.30. Als ik zo doorga zou ik uitkomen op 3.50. Dat zou wel heel erg leuk zijn voor nummertje 350, doorlopen dus en dan maar hopen dat dat inkakmoment achterwege blijft.
Nu gaan jullie iets zeldzaams meemaken: Jannet gaat een cijfertjesverslag schrijven. Let op, daar komt ie! Ronde vier gaat als een tierelier (het is Sinterklaas dus een beetje dichten hoort er ook bij). 

De mist lijkt dikker te worden en volgens mij wordt het ook kouder, een goede reden om flink door te blijven lopen. Ronde vier gaat keurig weer in 37.30, wie zegt dat ik niet constant kan lopen? Doorkomst  dus in 2.35. Ik maak mezelf helemaal gek met die getalletjes maar blijf lekker rekenen want daarmee leid ik mezelf af. Op naar ronde vijf en daarin voel ik me een oud wijf (Sinterklaas, weet u nog?). Het inkakmoment is gekomen en in deze ronde verlies ik een halve minuut op mijn schema. Doorkomst in 3.13. Oké, dan laat die 3.50 maar zitten. Wat maakt het uit, 3.50 of 3.51 of om mijn part 4.13. En toch....als ik een beetje door kan lopen kan het nog. Voor het drinken heb ik niet veel tijd nodig want alles wat ik nu drink is toch overtollige ballast, daar heb ik niet veel meer aan. Gaan met die banaan (Sinterklaas, je weet wel..)! Niet langer dan 38 minuten voor de laatste ronde en dan kan het nog 3.50 met een flink aantal seconden worden en dat rond ik dan gewoon naar beneden af, ik mag best een beetje lief zijn voor mezelf of niet dan? Dat Jürgen me op de hielen zit helpt ook om door te lopen, ik ben nu niet meer van plan om me in te laten halen door een man. Nummertje 350 ga ik in stijl afronden. En dus doe ik toch nog een poging om te versnellen. Dat lukt me pas in de laatste kilometers maar het is voldoende want ik win in een tijd van 3.50 met daarbij nog 24 seconden. Ik moest er hard voor werken maar dan heb je ook wat.

Na de finish krijg ik van Ronald een heerlijke roomboter banketstaaf, voor nummer 350. Wat lief! En zo wordt nummer 350 toch nog een klein feestje.