24-5-2014: Vrienden Bedankt Marathon, Amstelveen

Vorig jaar oktober ontving ik van Francis een uitnodiging om samen met hem en nog een heleboel andere VIP's zijn 200e en laatste marathon te komen lopen, de Vrienden Bedankt Marathon. Mijn eerste reactie was: belachelijk dat hij gaat stoppen! Dat doe je toch niet? Maar nadat ik zijn aangekondigde afscheid een beetje had laten bezinken en zijn uitleg had gehoord kon ik het me ook wel voorstellen.

Natuurlijk meldde ik me meteen aan want ik was nog niet vergeten hoe leuk de Bosbaanmarathon was die we in augustus hadden gelopen. We hoefden alleen sportschoenen (moet wel lukken want die zitten bijna standaard aan mijn voeten) en een goed humeur (lukt ook wel als je wat leuks gaat doen) mee te nemen. Inschrijfgeld was weer gratis en voor niks. 

Al snel stonden er 12 VIP-meisjes en 50 VIP-jongens op de deelnemerslijst en ook bijna allemaal stonden ze aan de start. Het leek wel een reünie. Aan de start jongeren, iets ouderen, hardlopers, langlopers, veellopers, reislustige lopers, nog steeds lopenden, niet meer lopenden en allerlei combinaties hiervan. Maar wel allemaal mensen die Francis een warm hart toedragen.

Zonder iemand tekort te willen doen, wil ik één persoon met name noemen. Dat is Vincent Schoenmakers. Vroeger voor mij een bron van frustratie want overal waar wij elkaar tegenkwamen versloeg hij me. Als ik ook maar een beetje in zijn buurt kwam wist hij altijd nog een versnelling te plaatsen waarmee hij me het nakijken gaf. Vincent is inmiddels gestopt met het lopen en sindsdien hebben we een goed contact. Hij is één van de weinigen die precies weet wat mijn loopplannen zijn. En hij is ook altijd diegene die me voor de start een succesmail stuurt. En dat is hij in al die jaren nog niet één keer vergeten. Dus, Vincent, bij deze nogmaals bedankt daarvoor.

Voor de start wordt er natuurlijk een groepsfoto genomen en krijgt Francis kado’s aangeboden. Dit was zijn 200e marathon en zoals gezegd stopt hij er nu mee. Zelf zet hij ook nog wat mensen in het zonnetje en één van die mensen ben ik. Eind april liep ik mijn 250e marathon en ik zeg altijd dat ik het niet vier en dat ik het niet belangrijk vind maar nu ik ermee gefeliciteerd wordt en zelfs nog een bokaal krijg voor die nummer 250 vind ik het toch erg leuk. Die bokaal heeft een mooi plekje in mijn huis gekregen.

Het parcours van vandaag is echt supermooi. We mogen vijf rondes door het Amsterdamse Bos lopen, langs het water en door de bossen. Het is zelfs een klein ultraatje want we lopen 43 km en om het extra leuk te maken zitten er ook nog twee heuveltjes per ronde in. Over mijn marathon kan ik kort zijn: de eerste ronde liep ik te hard, de tweede ronde liep ik veel te hard, de derde ronde was op het tempo zoals de gehele marathon had gemoeten, de vierde ronde was er eentje met stijve kuiten en de vijfde ronde was er eentje waarbij ik de grond van naderbij bekeken heb en waarna ik volledig inkakte. Maar ik heb me helemaal suf genoten en daar ging het vandaag om. En dat ik gevallen ben leverde me een paar stoere schaafwonden op waarbij het bloed van been en elleboog stroomde. Echt een bloedbad! Als je niet snel bent moet je wat anders verzinnen om op te vallen dus ik overdrijf hierbij wel een ietsiepietsie. Francis schrok er wel van want hij had geen rekening gehouden met een gevallen vrouw. Ik zou niet weten hoe je hier rekening mee had moeten houden dus maak je er niet druk om, Francis. Ik ben in staat om over een grassprietje te struikelen. Komt gewoon omdat ik mijn voeten niet optil. En nu de wonden schoon zijn gemaakt en er een flinke klodder Sudocrem op zit ziet het er allemaal ook lang zo stoer niet meer uit.

Francis bedankt voor de zeer geslaagde en gezellige dag.

Francis bedankt dat je jouw 200e marathon hebt willen delen met ons.

Francis bedankt dat ik erbij mocht zijn als één van de VIP-meisjes.

Francis bedankt voor voor de mooie bokaal die ik mocht ontvangen voor mijn 250e (ultra)marathon.

Francis bedankt voor het certificaat en de originele en mooie medaille die we allen mochten ontvangen.

Francis bedankt! Je bent nu gestopt met het lopen van marathons maar ik hoop dat we elkaar nog eens ergens tegen gaan komen. En mocht je ooit plannen hebben voor weer zo'n mooie marathon dan hoop ik dat ik ook weer een uitnodiging mag ontvangen. Het ga je goed en vast en zeker tot ooit!

PS Voor de statistieken: ik deed 4.13.26 over de 43 km (265 hm) en werd 1e dame (jawel Gerik: DAME en niet zomaar vrouw of meisje).

De foto's die Jos maakte zijn hier te zien.