Lopen Kreng!

En dan ben je dus Nationaal kampioene en dat levert je dan twee regels en een foto op in BNDestem (lees hier), een stuk in de Almere deze week (lees hier) en een uitnodiging op voor een felicitatieronde van het Sportbedrijf van Almere, samen met andere Almeerse sporters die in de afgelopen maanden een mooie sportprestatie hebben geleverd (en dat kun je hier lezen). En dat voelt dan als een stukje waardering. Waardering die er naar mijn mening veel te weinig is voor onze mooie sport. Zeker voor de vrouwen.

Maar wat er vooral gebeurde na Steenbergen was....trainen. Wat anders, zou ik bijna willen zeggen. Want Steenbergen was leuk maar het grote doel is toch echt die TdFFR2015. Niks rust, vol aan de bak! Met zere benen of niet, lopen zul je. 

Wanneer ik weer eens naar huis hobbel met mijn altijd trouwe rugzak weet één van mijn allerliefste collega's (ik heb alleen maar allerliefste collega's) Lex me altijd aan te moedigen op de manier die ik nodig heb: Lopen kreng! En dat was wat dit kreng (valt best mee hoor) dus deed, lopen. De benen werkten goed mee. Ik zeg niet dat ze soepel aanvoelden maar echt verkeerd voelden ze ook niet. En met niet-zo-soepel-maar-toch-redelijke-benen kun je best lopen. Dat is dan alvast weer geoefend voor de Tour want daar zullen de benen ook niet altijd even prettig aanvoelen.

Lopen kreng! Viaductloopjes, vuilnisbelttrainingen, trappen op en af, woon-werkverkeer, georganiseerde wandelingen wandelen en georganiseerde wandelingen hardlopen. Dit jaar liep ik ook weer de Almeerdaagse, een 6 daags wandelevenement. Maar dan dus hardlopend en niet wandelend.  Een mooie mogelijkheid om kilometers te sprokkelen. Gewoon naar de start lopen, pijltjes volgen zonder zelf na te denken waar je deze keer nou weer eens naartoe moet lopen en na de finish weer naar huis lopen. Dat was tenminste de bedoeling maar wat een week met leuke uitgestippelde routes zou moeten worden werd een week met alleen maar ergernissen. Wat een sof! Dit evenement komt met stip in mijn top 3 van slechtst georganiseerde evenementen. En daar moet je toch echt wel je best voor doen want meestal ben ik best mild met mijn beoordelingen. De details zal ik jullie besparen maar ik zal een volgende keer niet meer meedoen. Jammer want het kan best goed gaan. De Pinkster3daagse, die ik ook in Almere liep, was vele malen leuker. Leukere routes en beter georganiseerd. Dat weten we dan ook weer.

Op zaterdag ging ik na mijn dagetappe van de Almeerdaagse naar het Amsterdamse Bos om daar te kijken hoe anderen zich in het zweet werken bij de 50 en 100 km van het SCMTeam. Ook leuk, aanmoedigen en zelf een paar rondjes mee lopen. Ging het 's morgens nog zwaar en had ik last van alles en nog wat, 's middags liep in heerlijk in het koele A'damse Bos en had bijna spijt dat ik me niet ingeschreven had. Bijna....maar ik weet dat het niet verstandig zou zijn geweest en had nu ook een heerlijke middag. De paar rondjes die ik daar wilde lopen werden een paar rondjes meer, helemaal prima.

En nu gaat het kreng afbouwen. Gelukkig maar want het lijf piept en kraakt. Wel lopen maar de benen mogen wat vaker en langer op de bank en hoeven wat minder vaak en vooral minder lang in aktie te komen. Op 28 juni gaat het pas echt 'Lopen kreng!' worden. Jammer dat Lex niet meegaat om me aan te moedigen, hij kan het zo goed....