zondag 13 september 2015

Le Tour de France à pied, mijn memoires. Deel 3: de hoogtepunten.



Hoogtepunten heb ik natuurlijk ook gehad, het is niet zo dat die Tour alleen maar kommer en kwel was want dan was ik er echt wel mee gestopt.

De letterlijke hoogtepunten waren natuurlijk de bergen.
Frankrijk is niet vlak dus elke etappe bevatte wel hoogtemeters, op enkele dagen aan zee na. In de tweede week kregen we drie bergen voor onze kiezen. Eerst op 9 juli de Col de Rousset die iets meer dan 1200 meter hoog is. Niet echt heel hoog maar een draak van een klim en afdaling. In de eerste 55 km (van de 75 die we die dag liepen) klommen we 2100 meter en daalden we er 1800. Boven was een verzorgingspost waar we nog peentjes zweetten van de warmte, daarna liepen we door een tunnel en toen je daar uit kwam werd je bijna omver geblazen door een koude en keiharde wind. Maar wat een schitterend uitzicht! Dat weten vele Nederlanders want ik schat dat een derde van alle auto's die daar reden van Nederlanders waren.

zondag 6 september 2015

Le Tour de France à pied, mijn memoires. Deel 2: de dieptepunten


Zonder dalen heb je geen toppen. Het is dus maar goed dat ik in die zes weken dieptepunten meemaakte anders had ik deel 2 en deel 3 van deze trilogie niet kunnen schrijven.
Als je aan een zesweekse reis van 2800 km begint weet je dat je die dieptepunten zult gaan krijgen dus je probeert er zo veel mogelijk rekening mee te houden. Toch is het altijd moeilijk om ook te reageren zoals je van te voren heb bedacht hoe je zou moeten reageren. Meestal kom je toch voor verrassingen te staan.
Zo was daar om te beginnen dag 4. Dag 4 is voor mij altijd al een moeilijke dag maar deze werd door omstandigheden nog net even wat lastiger gemaakt. Lees mee: