Foto: 3BruggenUltra
Vlak na de HUT voelde ik me een wrak en dat gevoel heeft wel even geduurd. Mijn knieblessure duurde lang maar ik kon er gelukkig wel mee lopen. Het koppie was ook moe, ik had helemaal geen zin om te presteren. De geplande 100 km van Winschoten had ik tijdens de HUT al uit mijn hoofd gezet, daar gaan lopen zou geen enkele zin hebben en ik zou mezelf er zeker geen plezier mee doen. Een beetje rondhobbelen vond ik wel zo prettig. Niet presteren, geen wedstrijden, alleen wat marathonnetjes voor de lol. Vooral geen ultra's.
